Dr. Olivia Rutazibwa bekijkt de erfenis van #BlackLivesMatter en wat we hieruit kunnen leren in België en de rest van Europa. ‘De idee dat niet-Europeanen niets bijdragen of hebben bijgedragen en nu simpelweg aanspoelen om te komen profiteren, openbaart zich als een gevaarlijke absurditeit die enkel haat, uitsluiting en angst in de ...

Toen Verhofstadt Tsipras kapittelde, hoorde Olivia Rutazibwa echo's uit een fout afgelopen verhaal uit de jaren tachtig. ‘De fouten uit het verleden vermijden, lukt nooit zonder fundamentele verbondenheid, waardigheid en inspraak.’ Een pleidooi voor de dekolonisering van de politieke praktijk en verbeelding.

Fikry El Azzouzi sleept de 65e Arkprijs in de wacht. De auteur wordt bedolven onder de lovende woorden door de jury: 'Met een behendige pen en snijdende humor schetst hij het beeld van een generatie jongeren die zingeving en identiteit zoekt in onze samenleving.' Op 5 maart 2013 brachten we bij MO* al dit portret van de Marokkaans-Vlaamse schr ...

Als we aanvaarden dat #AllLivesMatter een werkwoord is, moeten we voor ‘een nultolerantie van geweld gaan’, schreef ik vorige maand. Terwijl ik deze woorden opnieuw neerpen, moet ik toegeven dat ik niet altijd even zeker ben hier voor de volle honderd procent achter te staan.

Het was een week van extremen. Extreem geweld. Extreme angst, afgrijzen en afkeuring. Extreme passie en onverschilligheid, hypocrisie en oprecht medeleven. Extreme samenhorigheid, maar ook versplintering en antagonisme.

'Buy the single. Stop the virus.' Dertig jaar na wat toen al geen lumineus idee was bracht Bono-sidekick sir Bob Geldof enkele dagen geleden voor de vierde keer de Britse popwereld bijeen rond het goede doel. Toen was het de hongersnood in Ethiopië, vandaag ebola in Sierra Leone, Liberia en Guinee, a.k.a.(West) Afrika. Ik wil geen afbreuk doen aan ...

Ik ben het niet graag eens met Latijn-spuwende historicus/politicus Bart De Wever, maar het moet gezegd: ook ik zou willen wij, hij en zijn kliek zich zouden kunnen bezighouden met de problemen van déze eeuw. Maar daar houdt de eensgezindheid dan ook op.

#LetThisSummerEnd. De zomer van 2014 gaat de geschiedenis in als de bloedigste in lange tijd. Aan de vooravond van een nieuw seizoen blik ik terug op een zomer vol Eerste Wereld vragen bij al die simultane Andere Wereld ellende. Een zomer met veel te weinig antwoorden om werkelijk optimistisch te zijn, maar voldoende barstjes om vol te houden.

Er lijkt geen ontsnappen aan. Elke bladzijde die we omslaan, elke tweet die passeert, elke facebookpost, praatprogramma, of avondjournaal dat onze schermen opflikkert, het zuur sijpelt in de intiemste plooien, in de kleinste poriën van ons sociaal weefsel en vreet aan het beetje dat nog overblijft. Toch is er reden voor vrolijkheid volgens columnis ...

Van 7 april tot begin juli herdenken Rwanda en de wereld de genocide die twintig jaar geleden het Midden-Afrikaanse land volledig uit elkaar rijtte. Hoe herdenk je die ultieme misdaad van de menselijkheid tegen de menselijkheid waar in feite geen woorden voor bestaan? Een tragische cocktail van ongevoeligheid, desinformatie en onwetendheid, sc ...

‘Er zijn zo van die zonnige lentedagen waarin er niets rest dan een diepe schaamte voor uw geboorteland of -regio. #DeMorgen #Obama #Wilders #Rutte …’, schreef ik de dag na het verschijnen van de apenfoto Michelle en Barack Obama in De Morgen. Sinds september woon ik in het het Verenigd Koninkrijk en het was dubbel confronterend ...

Onder het motto ‘Investeren in Mensen, Welvaart en Vrede’ buigen op 2 en 3 april 2014 meer dan twintig Europese en veertig Afrikaanse staats-en regeringsleiders zich in Brussel over hun gedeelde toekomst in de wereld en met elkaar tijdens de vierde Afrika-EU top.