De coronapandemie treft alle landen ter wereld, en dus moeten alle regeringen tonen wat ze waard zijn in deze confrontatie met een ongeziene gezondheidscrisis. Voor elke regering dezelfde opdracht: een vergelijkend examen, als het ware. En dat toont verrassende resultaten die de toekomst mee zullen bepalen.

De coronacrisis is niet alleen een gezondheidscrisis. Het is ook een geopolitieke arena die machtsverhoudingen kan hertekenen. De virusdreiging vindt de grenzen opnieuw uit, terwijl ze net de nood aan internationale samenwerking onderlijnt. Of die er komt en hoe ze er uitziet, zal de uitkomst van de crisis en de wereld bepalen.

De wereld zoals we die kennen, wordt dooreengeschud. De politieke en economische krachten die aan het werk waren vóór het coronavirus toesloeg, worden nu nog versterkt. De centrale rol van China, de ecologische noden, de onmisbare rol van de staat, de deglobalisering om allerlei redenen. Vraag is niet óf, maar in welke mate de coronacrisis die ...

Op het moment dat Taiwan erin slaagde om de verspreiding van het coronavirus in te dammen, met een zachtere maar tijdige aanpak, moesten de Belgen nog gaan skiën in Noord-Italië. Taiwan toont dat democratie geen belemmering hoeft te zijn bij de aanpak van de coronacrisis.

Van internationale gezondheidscrisis naar grote economische schok: de coronacrisis is een feit. Het virus is intussen een bedreiging voor ‘s werelds machtigste leiders en voor de globalisering. Maar de crisis kan ook leiden tot meer en betere samenwerking. 

China, de Verenigde Staten, de Europese Unie en India — samen goed voor bijna 60 procent van de globale uitstoot aan broeikasgassen — zijn alle vier nodig om een klimaatramp te voorkomen. Er is bovenal internationale samenwerking nodig, om staten mee te krijgen die over verborgen koolstofbommen beschikken. En natuurlijk speelt de macht, ook bij kli ...

De crisis rond het coronavirus vertelt ons veel over het Chinese model. Het toonde zijn sterkte met de afzondering van Wuhan van de buitenwereld. Maar ook zijn zwakte, door de aanpak van dokter Li, die al in december voor het virus trachtte te waarschuwen maar het zwijgen werd opgelegd.

Félix Tshisekedi is één jaar president van Congo. Daarover sprak MO* met een bijzonder kritische delegatie van de katholieke Kerk in Congo. Ze wijst erop dat effectief bestuur moeilijk is voor een president zonder meerderheid, dat de corruptie niet verminderd is en dat de bevolking ontgoocheld is over de democratie. 

‘Doorluchtige leider, hoofd van het Volksbevrijdingsleger, president van China: sta me toe mijn respect en bewondering te uiten voor wat het Chinese volk en zijn leiders de voorbije veertig jaar hebben gerealiseerd. Maar andere dingen moet U dringend laten.’ John Vandaele richt zijn complimenten en pijlen aan de Chinese president Xi Jinping in ...

Een voetballer wordt teruggefloten omdat hij zijn mening geeft over de onderdrukking van een miljoen Oeigoeren in China. Een basketmanager tweet over de protesten in Hongkong, en China dreigt er prompt mee om geen NBA-matchen meer uit te zenden. Hoe moet de EU omgaat met de gevoeligheid van China voor kritiek? En moeten we kiezen voor het Chinese H ...

Het Taiwanese volk wil dat Taiwan niet opgaat in de Volksrepubliek China, en dat laat het duidelijk weten: de kandidaat die afstand houdt van Beijing, Tsai Ing-wen, won zaterdag met een recordscore de verkiezingen. ‘Eén natie, twee systemen? Neen, bedankt.’

De Green New Deal is hét project dat illustreert dat de Europese Unie doet wat nodig is, een project waar “de straat” dit jaar behoorlijk wat invloed op had. ‘Zonder de betogende jongeren zouden we dat er nooit doorgekregen hebben,’ hoorde John Vandaele in de wandelgangen van de laatste klimaattop. En daarom kiest hij als beeld van 2019 de kleine, ...