Armen betalen de prijs van oorlog tegen opium

De pogingen om de opiumproductie in Afghanistan te bestrijden gaan vooral ten koste van de armste boeren en verhogen de corruptie bij ambtenaren en politie. Het voorlopige resultaat van de “war on drugs” in Afghanistan is dat de sector nu wordt gecontroleerd door enkele machtige drugsbaronnen met politieke connecties. Dat stelt de Wereldbank in een rapport dat dinsdag werd gepubliceerd.
In Afghanistan floreert de productie en handel in opium, de grondstof voor heroïne die wordt gewonnen uit de onrijpe zaaddozen van de papaverplant, als nooit tevoren. De papaverteelt steeg in 2006 met 59 procent, de productie van opium met 49 procent. 90 procent van de illegale opium is afkomstig uit Afghanistan en de sector maakt er bijna een derde van het bruto binnenlands product uit. 13 procent van de bevolking verdient zijn brood in de opiumteelt en ook de overheid pikt indirect een graantje mee, onder de vorm van taksen op importproducten die met drugsgeld worden betaald.

Niet alle boeren zijn even afhankelijk van de papaverplant en dus even kwetsbaar voor programma’s om de teelt te bestrijden. Rijkere boeren die toegang hebben tot irrigatie, land en kredieten kunnen gemakkelijker overschakelen naar alternatieve teelten dan boeren en landarbeiders in afgelegen streken die geen alternatieven hebben. Een rijke boer kan bovendien gemakkelijker een politieman of ambtenaar omkopen om zijn papaverveld te redden van de vernietiging.

Arme boeren hebben minder verweer en de vernietiging van hun papavervelden maakt hen op langere termijn nog afhankelijker van inkomsten uit de opiumteelt. Om hun schulden af te lossen moeten ze bijvoorbeeld vee of een stuk land verkopen. Daarnaast zijn er de menselijke gevolgen: minder geld voor eten en gezondheidszorg of het uithuwelijken van een minderjarige dochter om toch aan geld te raken.

De auteurs van het Wereldbankrapport pleiten ervoor de bestrijding van de opiumteelt te concentreren in provincies waar de boeren genoeg alternatieven hebben om op een andere manier hun brood te verdienen. In de armere en meer afgelegen streken moet prioriteit gegeven worden aan plattelandsontwikkeling: betere wegen en gemakkelijker toegang tot land en kredieten.

De strijd tegen drugs wordt op die manier een integraal onderdeel van de strijd tegen de armoede. De opiumeconomie is immers erg mobiel. Gerichte en kortstondige vernietigingscampagnes leiden er vaak alleen toe dat de opiumproductie verhuist naar een naburige provincie.

Corruptie

Een tweede negatief gevolg van de campagne tegen de opiumproductie is de corruptie, van de politieman die een oogje dichtknijpt tot de hooggeplaatste ambtenaar bij het ministerie van Binnenlandse Zaken die een lokale drugsbaron de hand boven het hoofd houdt. De repressie van de drugshandel heeft ervoor gezorgd voor een concentratie van de sector in handen van een 25-tal tophandelaars, vooral gevestigd in de zuidelijke provincies Helmand en Kandahar, die de bescherming van de politiek genieten.

Het auteurs van het rapport stellen vast dat de ministeries van Binnenlandse Zaken en Defensie aan een grondige schoonmaak toe zijn, al dreigt die taak op korte termijn de politieke onstabiliteit te verhogen. Om dezelfde reden is het niet eenvoudig de grote drugsbaronnen aan te pakken, maar wanneer je enkel de tussenhandelaars aanpakt, wordt de trend naar concentratie nog versterkt.

Hawala’s

Voorzichtigheid is ook geboden bij de aanpak van de Hawala’s, de informele netwerken voor financiële transacties waarmee de Afghanen geld naar hun familie sturen. Onderzoek heeft uitgewezen dat bijvoorbeeld in de stad Faizabad op sommige momenten van het jaar bijna al het geld in die netwerken afkomstig is van de handel in opium. In de zuidelijke provincies Kandahar en Helmand, de draaischijf van de opiumhandel, is gemiddeld 60 procent van de geldstroom gerelateerd aan opium.

Niet alleen drugshandelaars maar ook bedrijven, internationale geldschieters en ontwikkelingsorganisaties maken gebruik van de Hawala’s. Het systeem is onmisbaar voor de economische ontwikkeling van Afghanistan en bijzonder doeltreffend om geld te verspreiden in de meest afgelegen provincies.

Om iets te doen tegen de witwaspraktijken roept het rapport bedrijven en donoren op erop toe te zien dat hun geld niet wordt gemengd met illegale transacties. Ook banken in Dubai (V.A.E.) en Pakistan moeten de internationale regels in verband met het witwassen van drugsgeld nauwer toepassen. MDG1

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.