Armoede nog even nijpend als 20 jaar geleden

Toen socioloog Alfredo Bruto da Costa van het onderzoekscentrum CESIS in 1985 de inkomens van de Portugezen bestudeerde, telde hij twee miljoen mensen die onder de armoedegrens leefden. Een nieuwe onderzoek naar armoede in Portugal suggereert dat er sindsdien niet veel veranderd is.

Het bruto nationaal product steeg sinds de toetreding van 5.000 naar 13.500 dollar per hoofd van de bevolking, maar dat cijfer zegt weinig. Portugal heeft namelijk zowel de hoogste als de laagste lonen van de Europese Unie. Het loon van Portugese bedrijfsleiders ligt tot drie keer hoger in vergelijking met Italië of Spanje, maar het minimumloon ligt op 356 euro - lager nog dan in Griekenland.

De rijkdom is bijzonder slecht verdeeld in sociaal en geografisch opzicht, zo bevestigt een studie uitgevoerd door René Afonso van de universiteit van Minho. Lissabon, de noordelijke stad Oporto en bij uitbreiding de hele kustregio zijn een stuk rijker dan het achtergestelde binnenland “Portugal heeft het eind van de 20ste eeuw bereikt met betere indicatoren voor het onderwijs, de levensverwachting en de toegang tot sanitair en elektriciteit maar is er niet in geslaagd om de welvaart te verdelen,” stelt de studie.

De cijfers van de Portugese Bank tegen Honger (BACF) en andere liefdadigheidsinstellingen bevestigen het onderzoek, dat gebaseerd is op consumptiegedrag. Ongeveer 200.000 mensen ontvangen voedselhulp. Volgens BACF-voorzitster Isabel Jonet ligt het werkelijke aantal nog hoger: “Er zijn veel mensen die te trots zijn om hulp te vragen.

De regering van de conservatieve premier José Manuel Durão Barroso ontkent niet dat armoede en honger een probleem vormen, maar verzekert dat er oplossingen in de maak zijn. Het officiële armoedecijfer zal dalen van 23 procent in 1995 tot 17 percent in 2005, belooft de regering.