Birma hindert medische zorg voor ontheemden

De militaire junta in Birma belemmert de gezondheidszorg en voedseldistributie in regio’s waar etnische minderheden wonen. Ook gezondheidswerkers zelf worden door het militaire regime ernstig gehinderd bij hun werk.

De moedersterfte in het oosten van Birma is volgens de artsen hoger dan die in Rwanda. “Vrouwen kunnen niet terecht bij kraamklinieken. Ze kunnen niet eens een bloedtransfusie krijgen”, zegt arts Cynthia Maung toe. “Gezondheidswerkers mogen geen medicijnen vervoeren om gemeenschappen te helpen. Als ze ontmaskerd worden als hulpverlener, dan lopen ze gevaar.”

De artsen, die werken voor het Backpack Health Worker Team (BPHWT), vertellen over de omstandigheden in het oosten van Birma in het eerste rapport dat verscheen over medische zorg voor ontheemden in Oost-Birma. Regeringstroepen zijn daar al decennialang verwikkeld in een strijd met etnische rebellen.

De moedersterfte onder ontheemden is tussen 1.000 en 2.000 op 100.000 geboorten, blijkt uit het rapport ‘Chronic Emergency: Health and Human Rights in Eastern Birma’. In Somalië ligt de moedersterfte op 1.100 doden op elke 100.000 geboorten, in de Democratische Republiek Congo is dat 990 en in Rwanda 1.400.

Bij sterfte van kinderen jonger dan vijf jaar oud is ongeveer hetzelfde patroon te zien. In het oosten van Birma sterven 221 op 1.000 kinderen van vijf jaar en jonger. In Sierra Leone zijn dat er 283, in Angola 260 en in Congo 205.

“Meer dan een kwart van alle ondervraagde gezinnen zei dat hun hele voedselvoorraad of een deel daarvan, inclusief gewassen en vee, in het afgelopen jaar is gestolen of vernield”, aldus het rapport. “De systematische vernieling van gewassen en voedselvoorraden door Birmese militairen dwingt dorpsbewoners uit de heuvels te vluchten, naar de door militairen gecontroleerde dorpen vlakbij wegen.”

“De sterfte van kinderen jonger dan vijf jaar is een belangrijke indicatie voor het niveau van de gezondheidszorg in een land”, zegt Voravit Suwanvanichkij, onderzoeker aan het Centre for Public Health and Human Rights van de John Hopkins Universiteit in de VS. “Deze groep behoort in elke gemeenschap tot de meest kwetsbare.”

In een toelichting op het rapport zei hij dat de ‘zwarte zones’ in Birma verboden gebied zijn voor internationale hulporganisaties. “De Birmese regering wordt steeds agressiever, blokkeert wegen om hulpverlening te hinderen en probeert hulpverleners van Artsen zonder Grenzen het land uit te krijgen.”

De BPHTW probeert sinds 1998 de bevolking medische hulp te bieden. De organisatie telt 300 leden die in teams van twee gezondheidswerkers dorpen bezoeken. In elk dorp blijven ze een paar dagen, onder meer om hulp te verlenen aan slachtoffers van landmijnen. Tot die hulp behoort ook het amputeren van ledematen, wat meestal gebeurt in eenvoudige, met bamboe bedekte hutjes.

“Twee van onze artsen zijn doodgeschoten, zeven van hen zijn gewond geraakt door landmijnen”, zegt Cynthia Maung, een van de oprichters van BPHTW. “In de afgelopen zes maanden werden drie van onze medewerkers gearresteerd en vastgezet. Een vrouw van midden-vijftig die betrapt werd met medische materialen, is gemarteld door het Birmese leger.”

Birma telt naar schatting zo’n 540.000 ontheemden. Bijna 92.000 van hen verbergen zich in de bossen.