Brazilië leert Latijns-Amerika koken

Nog voor de Braziliaanse president Luiz Inácio “Lula” Da Silva van
“nulhonger” een beleidsprioriteit maakte, was het Braziliaanse Agentschap
voor Sociale Diensten aan de Industrie (SESI) op zoek naar manieren de
levenstandaard van de werkende bevolking te verhogen. SESI stelde vast dat
tot 30 procent van het voedsel werd weggegooid, voornamelijk de schillen,
stelen, bladeren of zaden van groenten en fruit. Dat gebeurde niet uit
slechte wil, maar omdat de koks in kwestie de plantendelen als oneetbaar
beschouwden of niet wisten wat ermee aangevangen.

In 2000 startte SESI in Sao Paolo met “Eet goed voor één real” (het huidige
equivalent van 37 eurocent). Het programma richtte zich op moeders, koks,
bakkers en werknemers in gaarkeukens, die in vaste en mobiele scholen
terecht konden voor een cursus “efficiënt en smaakvol koken”. In 2005 ging
het project nationaal onder de naam “Cozinha Brasil”. In augustus 2006
hadden 220.000 de opleiding gevolgd, 93 procent daarvan waren vrouwen uit de
armste bevolkingslagen. Het programma heeft ook oog voor regionale en
culturele verschillen en leert mensen oog te hebben voor lokale
voedingsmiddelen.

De VN-voedsel- en landbouworganisatie FAO wil het Braziliaanse voorbeeld
toepassen in de rest van Latijns-Amerika. SESI heeft zich ertoe verbonden
teams uit andere landen op te leiden en te helpen bij de organisatie. De FAO
biedt technische bijstand en gaat recepten verzamelen uit andere landen.
Tegen april 2007 moeten er dertig kookscholen bijkomen wil de organisatie
207.000 studenten in opleiding hebben. Elke mobiele kookschool wordt bemand
met twee koks en drie voedingsspecialisten.

Volgens de jongste VN-statistieken is eenzijdige voeding een probleem voor
53 miljoen Latijns-Amerikanen. Dat is 10 procent van de bevolking. Twintig
procent van de kinderen krijgt geen goede voeding. De honger halveren is een
van de millenniumdoelen die de VN tegen 2015 willen realiseren. IPS MDG1 (MC/JS)