Britse parlementsleden willen veel meer ontwikkelingshulp

Het gaat om een zogenoemde Early Day Motion (EDM), een document van een groep parlementsleden die oproept tot debat over een bepaald onderwerp. De afgelopen jaren nam het aantal EDM’s echter zo snel toe, dat nog maar zelden tijd is voor een debat. Wel kunnen parlementsleden met een EDM steun voor hun zaak vragen. De regel is dat er alleen over een motie gedebatteerd wordt als meer dan de helft van de parlementsleden in het Lagerhuis getekend heeft.

Geen enkele EDM kreeg dit jaar zoveel steun als motie nummer 9, ingediend door Julia Drown van de Labour Party. In de motie staat dat het Lagerhuis:
- de betrokkenheid van de Britse regering bij het realiseren van de Millenniumdoelstellingen verwelkomt;
- met zorg constateert dat de huidige schuldencrisis, oneerlijke handel en tekortkomingen in hulpverlening de armoede versterken en het probleem van ongelijkheid, aids en milieuvervuiling in de ontwikkelingslanden vergroten;
- constateert dat de regeringen in de wereld, inclusief die van de Verenigde Staten, hun politieke actie verder zullen moeten coördineren om een einde te maken aan de armoede, door eerlijke handel, kwijtschelding van schulden en meer en betere hulp;
- een beroep doet op de Britse regering om de leiding te nemen in de strijd tegen armoede en haar invloed tijdens het voorzitterschap van de G8 en de Europese Unie hiervoor te gebruiken.

Als de EDM een wetsontwerp was geweest, zou de wet nu in werking zijn getreden, zegt Make Poverty History, een coalitie van 300 niet-gouvernementele organisaties (ngo’s), kerken en vakbonden, in een verklaring. Dat zou betekenen dat het onwettig wordt om hulp te verbinden aan de handelspolitiek die gevoerd wordt in het ontwikkelingsland, zegt Bruce Whitehead van ActionAid. De ontwikkelingshulp zou 0,7 procent van het bruto binnenlands product moeten bedragen en Groot-Brittannië zou verplicht zijn de schulden kwijt te schelden.

Aan die veranderingen hangt echter een prijskaartje. De regering is zo slim om de campagne te steunen, maar zich niet vast te leggen in beloften. In januari bezocht een aantal (kerkelijke) vertegenwoordigers van ngo’s premier Tony Blair met het verzoek een schriftelijke verklaring te ondertekenen waarin hij belooft om een einde te maken aan de armoede. Blair sprak zoals verwacht zijn steun uit, maar ondertekende het document niet.

In theorie kan elk parlementslid het succes van de EDM vertalen in een wetsontwerp. Maar aan een wet die niet wordt in ingediend door de regering, wordt meestal nauwelijks tijd besteed in het parlement. Sommige activisten geloven echter dat de grote steun voor de EDM, die ondertekend werd door parlementsleden van alle partijen, de regering onder druk zet om te handelen. Zij willen actie, geen retoriek, zegt Matt Philips van Save the Children, een van de organisaties van de Make Poverty History-campagne. Dat betekent een ander beleid, waarin ruimte is voor actie tegen gedwongen liberalisering en waarbij Tony Blair een appèl doet op andere regeringsleiders.

Groot-Brittannië is dit jaar voorzitter van de G8 (de Verenigde Staten, Canada, Groot-Brittannië, Frankrijk, Duitsland, Italië, Japan en Rusland) en gastland voor de G8-top in Gleneagles (Schotland) in juli. In de tweede helft van dit jaar is Groot-Brittannië voorzitter van de Europese Unie.

Tot nu toe was vanuit andere landen weinig steun voor de Britse initiatieven, zoals een substantiële verhoging van de hulp aan de Afrikaanse landen en het opzetten van een International Finance Facility (IFF) om sneller geld bijeen te krijgen. Zonder die steun zullen ook in Groot-Brittannië de initiatieven doodbloeden. (JS/PD)