Canada snoert klimaatwetenschappers de mond

“Deze regering zegt dat ze klimaatverandering serieus neemt, maar ze doet niets, behalve het verdoezelen van de waarheid over het klimaat”, zegt Graham Saul van het Climate Action Network Canada (CAN), dat het rapport “Verontrustend bewijs” schreef.

Mediaverbod

Volgens uitgelekte regeringsdocumenten is de media-aandacht voor klimaatverandering met 80 procent verminderd. Dat komt door een mediaverbod, in 2007 door de regering van Stephen Harper ingesteld, voor wetenschappers die in dienst zijn van de regering. Wetenschappers hebben het CAN verteld dat ze bij de communicatieafdeling van de premier toestemming moeten vragen om met journalisten over hun eigen onderzoek te praten. Vragen moeten vooraf worden ingediend en ook antwoorden moeten vaak worden gescreend. Binnen een half jaar stopten de media met bellen en verminderde de media-aandacht voor het klimaat, aldus het regeringsdocument.
Aan het hoofd van fondsinstellingen die beslissen over subsidies aan wetenschappelijk onderzoek, zijn bekende mensen gezet die de klimaatverandering ontkennen of relativeren. “Klimaatverandering wordt nogal sensationeel gebracht en is absoluut overdreven”, zei Mark Mullins in 2007. Mullins is een uitgesproken vrijemarkteconoom en tegenwoordig bestuurslid van de Natuurwetenschappelijke en Industriële Onderzoeksraad.
Eerder deze maand kreeg de belangrijkste klimatologische instelling, de Canadese Stichting voor Klimaat- en Atmosfeerwetenschappen, te horen dat haar subsidie wordt stopgezet. Deze organisatie ondersteunt allerlei onderzoek, van klimaatmodellen tot poolonderzoek en van oceanografen tot waterdeskundigen.

Olie

“Het is een vreemde vorm van regeren: top-down, en antiwetenschap”, zegt Andrew Weaver, klimatoloog aan de Universiteit van Victoria. “Subsidiebesluiten werden door vorige regeringen altijd besproken met wetenschappers, maar de huidige regering consulteert haar eigen wetenschappers niet eens. Het gaat de regering alleen maar om olie en bijbehorende industrie.”
Afgelopen jaar kondigde premier Harper aan dat hij 1,6 miljard dollar (1,2 miljard euro) gaat steken in bedrijven die olie winnen uit teerzanden, om hen te helpen bij het ontwikkelen van technieken voor CO2-opslag. De 1,3 miljoen vaten die per dag in de provincie Alberta uit teer worden gewonnen, is de grootste bron van broeikasgassen van het land en levert een onthutsende rij milieuproblemen op. “Wij ondernemen echte, tastbare stappen op weg naar reductie van broeikasgassen”, zei de premier toen.
Zelfs als deze “tastbare actie” echt zou leiden tot veilige opslag, wat veel experts betwijfelen, wordt de CO2-uitstoot op z’n vroegst over tien jaar verminderd. Dezelfde reductie kan, per direct, worden bereikt door voor alle Canadezen een zuinige koelkast aan te schaffen. Voor hetzelfde bedrag.