Congolese blogs voor mishandelde vrouwen

“Op een dag kreeg ik bezoek van mijn jongere zus en een collega van het werk”, vertelt Hortense op de blog van de Association des Femmes Solidaires (AFS). “Voor mijn man was die collega een minnaar. Na hun bezoek sloeg hij me en bedreigde hij me met een mes. Dat is verschillende keren gebeurd, tot ik besliste hem te verlaten.”
Op dezelfde site doet Elise haar verhaal: “Ik was zwanger. In het ziekenhuis bleek dat ik seropositief was. Toen mijn vriend te horen kreeg dat zijn test negatief was, is hij me fysiek en psychisch beginnen mishandelen. Dat heeft zes maanden geduurd, tot een van mijn broers met weggehaald heeft bij hem.”
De slachtoffers geloven in de kracht van het internet. “Als mijn getuigenis andere Congolezen kan helpen over hun problemen te praten, dan ben ik daar blij om”, zegt Elise. Hortense geeft toe dat haar eerste bezoek aan de site “een schok” was. “Toen ik de verschillende getuigenissen las, realiseerde ik me dat ik niet de enige was die geslagen werd. Ik moedig vrouwen aan om ook een blog te beginnen.”
“Die bekentenissen laten de bezoekers toe zich een beeld te vormen van het geweld tegen vrouwen, en helpen de slachtoffers om zich minder alleen te voelen”, zegt Arlette Bakou, verantwoordelijke voor de multilaterale samenwerking bij het ministerie voor de Bevordering en de Integratie van Vrouwen bij de Ontwikkeling.

Ngo’s

Ook voor de gespecialiseerde organisaties is het internet een belangrijk hulpmiddel. “Het internet laat toe om in netwerk te werken met de organisaties uit het middenveld, en kan een uithangbord vormen voor een organisatie”, zegt Alain Ndalla, directeur Nieuwe Technologieën aan het ministerie voor Post en Telecommunicatie.
Ook Vivienne Dzobo van het Agence régionale d’information et de prévention du SIDA, is fan geworden van het inernet. Haar organisatie richtte een blog op rond verkrachting binnen het huwelijk. “Ik krijg er reacties en suggesties. Middenveldorganisaties komen met me praten over hun activiteiten. Sommige vrouwen vragen het adres van mensen die ze kunnen contacteren als ze slachtoffer geworden zijn van huiselijk geweld. Dzobo hoopt dat de blog “een spiegel kan zijn van de structuur van de organisatie, die kan leiden tot partnerschappen en subsidies voor nieuwe activiteiten”.