De politiek maakt zichzelf belachelijk

Naar verluidt hebben onze jongeren geen politieke interesse en een gebrek aan burgerzin. En de volwassenen dan wel? Laat staan de politici zelf. Hun gedrag is onverantwoord.
 
Wat te denken van de blunders van Frank Vandenbroucke en de quizantwoorden van Vlaams parlementsvoorzitter Jan Peumans tijdens ‘De Pappenheimers’. Of sp-a voorzitster Caroline Gennez die in extremis afzegt voor ‘De allerslimste mens ter wereld’ omdat deelnemen ‘not done’ is tijdens de regeringsformatie, waarmee ze uithaalt naar Bart De Wever. Waarom duurde het dan zo lang om die beslissing te nemen? En dit terwijl Eva Brems (Groen!) onbesproken deelneemt.

Het wordt steeds trivialer. Intussen worden de echte problemen niet aangepakt. Niemand kijkt in eigen boezem: steeds wordt de zwartepiet doorgespeeld. Dat kan perfect: met vijf bevoegde ministers voor asiel en migratie heeft ieder zijn dekmantel. De crisis, het asielbeleid, de ongeduldige euro, het begrotingstekort… Het moet allemaal nog behandeld worden. Brussel-Halle-Vilvoorde, het oorspronkelijke thema van de verkiezingen, snakt nog steeds naar een oplossing.

Aanvankelijk riepen de Vlaamsgezinde partijen nog dat de Franstaligen niet mee willen werken bij de onderhandelingen. Ondertussen staat het zuiden van het land op één lijn, een duidelijk contrast met het onderlinge gebekvecht van de Vlamingen. Tijdens de wateroverlast is trouwens gebleken hoe het Vlaamse beleid tekort schiet. Dat was een sneer in het gezicht voor de separatisten. Zo sterk bleek de zogenaamde Vlaamse kracht dus ook weer niet te zijn.
Dit wanbeleid en al het geruzie bewijzen eens te meer dat de regeringsformatie geen Vlamingen-Walen-verhaal is, maar dat de gehele politiek zich moet verantwoorden.

Niemand kijkt in eigen boezem: steeds wordt de zwartepiet doorgespeeld.

Bovendien doen het begrotingstekort en de regeringscrisis de woelige Europese markten geen goed. In plaats van een positief signaal te geven, sloeg België een mal figuur. Schaamte alom in het Europees Parlement toen Michael Daerden zonder gêne zichzelf weer eens in scène zette.

De regeringsvorming is alleszins nog niet voor morgen. Nog even en we overstijgen de negen maanden durende regeringsvorming van Irak. Verkiezingen zullen alvast geen soelaas brengen. Op wie gaan de mensen dan stemmen? Blanco, of meer van het zelfde?

Wat was de voorbije uitzending van ‘De zevende dag’ toch illustratief voor de politieke impasse. Na het Vlaams gekwebbel in het debat omtrent asiel en immigratie volgde het ondertussen beruchte stukje met Yves Leterme en Yvan De Vadder. Nadat die laatste maar geen grip kon krijgen als moderator tijdens het voorafgaandelijke debat, negeerde Leterme hem andermaal tijdens het interview omtrent de asielzoekers. De Vadders vraag om de asielproblematiek te verantwoorden, kreeg echter geen vat op Letermes ingestudeerde monoloog. Ondertussen is die vraag nog niet beantwoord, en kunnen onze politici zich nog steeds niet verantwoorden. Wat overigens al jaren blijkt. ‘Nil novi sub sole’, (“Niets nieuws onder de zon”, nvdr.) zou Bart De Wever zeggen.

© 2010 – StampMedia – Sander Carollo