Duizenden migrantenkinderen in China ontvoerd

Duizenden migrantenkinderen zijn in China ontvoerd uit kustplaatsen zoals Shenzhen, waar de bevolking explosief groeit. Omdat Chinezen een voorkeur hebben voor jongens, zijn de meeste gestolen kinderen jongetjes, die soms voor duizenden euro’s worden verkocht.

Peng Gaofeng zocht drie jaar naar zijn ontvoerde zoontje Wenle. Hij lanceerde een internetcampagne die 300.000 volgers trok. Vorige maand werd hij herenigd met zijn zoon, nadat een van de volgers het kind zag bedelen op straat in Pizhou, meer dan 1200 kilometer van zijn ouderlijk huis.

Peng (34) wil zich blijven inzetten voor andere ouders die ook een kind kwijt zijn. “Ik weet wat ze doormaken. Ze zijn hun kinderen even uit het oog verloren, en nu zijn ze weg. Waarschijnlijk voor altijd.”

Hoewel de ontvoerders sommige kinderen verkopen in Singapore, Maleisië en elders in Azië, worden de meeste kinderen in China verhandeld. Dat gebeurt vooral op het platteland van Zuid-China, waar mensen die kinderloos zijn gebleven of geen zoon hebben, de kinderen kopen. Sommige kinderen worden gedwongen om te bedelen.

Stijging

Volgens de Vrouwenfederatie voor China, de grootste ngo in China, is het aantal ontvoeringen van vrouwen en kinderen in de afgelopen jaren gestegen. Tussen januari en juli vorig jaar, behandelden Chinese rechtbanken 1200 gevallen van vermiste vrouwen en kinderen, een stijging van 45 procent ten opzichte van het jaar daarvoor.

De Chinese censuur laat zelden nieuws over ontvoeringen van kinderen door. Als erover gepubliceerd wordt, dan gaat het meestal over successen van de politie bij het opsporen van netwerken voor mensenhandel. Peng Wenle werd echter groot nieuws in het land. De zaak werd opgepakt door de staatsmedia en kreeg veel aandacht op internet.
 
Momenteel staat ook een andere zaak in de belangstelling, dankzij een campagne die werd gelanceerd door Yu Jianrong, een hoogleraar aan de Chinese Academie voor Sociale Wetenschappen. Hij kreeg een brief van een radeloze moeder wier kind ontvoerd was. De zesjarige Yang Weixin uit Quanzhou in de provincie Fujian verdween in 2009.

Yu riep Chinese internetters op om foto’s van bedelende kinderen te plaatsen op microblogs van QQ en Sina, twee populaire Chinese portals. De foto’s konden dan online vergeleken worden met politiefoto’s of herkend worden door ouders. Toen de campagne op stoom kwam, lanceerde QQ een aparte pagina ‘Baby naar Huis’.
 
Binnen drie weken na de start van de actie, waren er al meer dan 1800 foto’s online gezet. Vier kinderen werden herkend. Een vrijwilliger ontwikkelde een applicatie waarmee mensen foto’s direct met hun mobiele telefoon konden uploaden.

Te lage straffen

Chen Shiqu, hoofd van het kantoor Kinderontvoering van het Chinese Bureau voor Openbare Veiligheid, sprak op zijn eigen microblog steun uit voor de campagne. Een aantal afgevaardigden van de Nationale Volkscongres, dat vorige week in Beijing is begonnen, wil een voorstel indienen om de kinderontvoeringen aan te pakken, zegt hij.
 
Chen wijst er ook op dat de centrale regering in 2009 een initiatief lanceerde om kinderontvoeringen en mensenhandel tegen te gaan. Volgens de krant China Youth Daily, zijn tot dusverre 6785 kinderen en 11.839 vrouwen gered uit de handen van mensenhandelaren.  

Critici vinden de straffen voor ontvoering en mensenhandel in China te laag. Iemand die een gehandicapte of kind dwingt om te bedelen, kan maximaal drie jaar celstraf krijgen. Als de omstandigheden “ernstig” zijn, kan dat oplopen tot zeven jaar.

Ontvoerders en mensenhandelaren kunnen celstraffen krijgen van vijf tot zeven jaar en een boete. Leiders van bendes die betrokken zijn bij mensenhandel of ontvoering van vrouwen en kinderen, kunnen de doodstraf krijgen, evenals mensen die drie of meer vrouwen en kinderen ontvoeren of verhandelen.

Microblogs hebben hun nut bewezen bij het opsporen van kinderen, zegt Hu Xingdou, hoogleraar economie en maatschappij aan het Bejing Institute of Techology, maar ze zijn niet de oplossing voor het probleem. De regering moet volgens hem strengere wetgeving tegen bedelen invoeren en een actievere rol spelen bij de opsporing van kinderen.

“De campagne van de regering is te passief”, zegt hij. “Als iemand een kind als vermist opgeeft, gebeurt er wel iets. Maar als niemand de vermissing meldt, gebeurt er niets. De regering lanceert elk jaar een nieuwe campagne tegen mensenhandel en ontvoering van vrouwen en kinderen. Als die campagnes goed opgezet zouden zijn, zouden we niet elk jaar een nieuwe nodig hebben.”

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.