Geen stoel te vinden bij Ikea

Volgens Chris Van Droogenbroeck, nationaal secretaris distributie bij de LBC-NVK, hadden de vakbonden altijd al de handen vol aan Ikea. ‘Het bedrijf was altijd al tegen de vakbonden, maar de jongste tijd gaat het van kwaad naar erger.’
Samen met de andere bonden stelt de LBC-NVK vast dat het management zich weinig of niets aantrekt van de bevoegdheden van de ondernemingsraad, de comité’s voor preventie en bescherming op het werk (CPBW’s) en de vakbondsafvaardiging. Overleg blijkt niet mogelijk. Het management beperkt zich ertoe om voorstellen toe te lichten.

Zelfscannende kassa’s

Voorbeelden die de antivakbondshouding illustreren zijn er bij de vleet. Toen Ikea bijvoorbeeld zelfscannende kassa’s installeerde, gebeurde dit ’s nachts en op zondag, zonder overleg in de ondernemingsraad.
De directie wijkt af van de functieclassificatie en de daaraan verbonden verloning, eens te meer zonder overleg. In de vestiging in Ternat werden de vakantieregels zonder overleg veranderd.

Geen stoelen

In een aantal winkels krijgen sommige medewerkers geen stoel om even te kunnen zitten. Zelfs zwangere vrouwen hoeven op deze ‘gunst’ niet te rekenen. Bij een bemiddelingsgesprek (afgelopen maandag) beloofde de directie de stoelenkwestie op te lossen. Tot nu toe blijven ze nog altijd in de depots naar stoelen zoeken. ‘Voorlopig kan je dus bij Ikea geen stoelen meer vinden’, zegt Van Droogenbroeck. ‘Er is niets meer in voorraad.’
Nieuwe werkvormen en functies worden bij Ikea ingevoerd zonder dit aan te kondigen. De cao-winstdeelneming wil de directie graag omzetten in een cao 90 waarbij het bedrag vermindert. Ikea wil doelstellingen voorstellen zodat werknemers individueel of collectief meer kunnen incasseren. “Het bedrijf verkiest natuurlijk criteria waarop medewerkers weinig vat hebben zodat het zo min mogelijk moet uitkeren.”
Ondanks jarenlange monsterwinsten veranderde er 21 jaar lang niets aan de lonen. ‘En dan willen ze nu de cao-winstdeelneming terugschroeven.’

Afkeer van vakbonden

Niet alleen de Belgische directie maar ook afdelingschefs tonen hun afkeer van vakbonden. ‘Medewerkers van personeelszaken kunnen ongestoord de vakbonden door het slijk halen zonder dat de directie daar iets op zegt.’ In 2007 maakten 2.000 nieuwe werknemers hun debuut bij Ikea. Maar er vertrokken ook 2.000 mensen. Géén wonder.
‘Winst en omzet stijgen, maar de personeelskosten lopen terug. Dat spreekt boekdelen over de onderbezetting, de stijging van de werkdruk, de hogere stress en het gevoerde beleid.’

Uurroosters

Uitgehangen uurroosters veranderen overigens te pas en te onpas zonder iets te vragen aan de betrokken medewerkers. Soms gebeurt dat zelfs nadat de man of vrouw in kwestie al naar huis is. De dag nadien stelt die dan vast dat hij te vroeg of te laat op het werk verschijnt. Gevolg: de chef die zelf het uurrooster nog snel veranderde, schrijft een nota omdat de werknemer het uurrooster niet respecteerde.”
Ikea, een mooi verhaal van één grote familie? In de praktijk het verhaal van een boosaardige familie. Maar, zo waarschuwen de bonden: de kruik gaat zolang te water tot hij barst.