“Hallo, met de procureur”?

De inwoners van Brazzaville kunnen rechtstreeks naar de procureur in hun stad bellen als ze belaagd worden door misdadigers. De politie komt daardoor veel sneller opdagen. Maar de ordediensten hebben te weinig middelen om de misdaad in de hele stad in te dammen.
Middernacht in Kinsoundi, een wijk in Brazzaville. Gewapende mannen zijn een huis binnengedrongen en maken de bewoners wakker. Twintig minuten later zijn de gendarmes er al. Ze slaan de boeven in de boeien. “Ik heb de procureur gebeld”, legt een getuige uit.
Vroeger was er maar één manier om agenten in Brazzaville snel tussenbeide te doen komen: ze een flinke som toeschuiven. Maar sinds ongeveer een jaar kunnen de inwoners van de stad drie speciale nummers bellen als ze zich bedreigd voelen. Ze komen terecht bij een aantal mensenrechtenorganisaties, bij strafrechters of zelfs bij de procureur, het hoofd van het parket in Brazzaville. Die zorgen ervoor dat de ordediensten zo snel mogelijk uitrukken. De procureur ontbiedt de volgende dag sommige slachtoffers om te controleren of de interventie naar behoren is uitgevoerd.
Het systeem, een initiatief van een aantal mensenrechtenorganisaties, lijkt te werken. “Op een avond ontfutselde een politiepatrouille een taxichauffeur het geld dat hij die dag verdiend had”, vertelt een mensenrechtenactivist. “Een voorbijganger verwittigde meteen de procureur. Agenten van een nabijgelegen commissariaat hebben hun collega’s verplicht alles terug te geven.”
Maar maken de noodnummers Brazzaville echt veiliger? “We houden geen statistieken bij van de meldingen die binnenkomen”, zegt Epenite Pascale Mondjo, de voorzitter van de Nationale Raad voor de Bescherming van de Mensenrechten (CNPDH), een van de organisaties die meedraaien in het systeem. In het centrum van de Congolese hoofdstad lijkt de misdaad terug te lopen. Maar in sommige buitenwijken gaat er nog altijd geen dag voorbij zonder inbraken, verkrachtingen of andere misdaden.
De initiatiefnemers zien nog een aantal mankementen aan het systeem. Edmond Matongo, de voorzitter van de Nationale Kring voor de Mensenrechten (CNDHP) betreurt dat de media niet meer doen om de noodnummers bekend te maken. Gebruikers moeten ook nog betalen voor hun telefoontjes, al zijn er gesprekken aan de gang tussen de telefoonmaatschappijen en de regering om de dienst gratis te maken.
Maar het grootste probleem is geld. De ordediensten hebben niet genoeg auto’s om overal snel tussenbeide te komen. Ook de permanentie bij de telefoons betekent een financiële belasting. Daarvoor komt het geld voorlopig van het Life and Peace Institute, een Zweedse hulporganisatie. “Maar we gaan dit niet eeuwig blijven financieren”, heeft de organisatie al laten weten. “Er moeten andere partners gevonden worden.”
Intussen probeert Congo-Brazzaville ook andere technieken uit om de misdaad terug te dringen. Brave burgers kunnen in brievenbussen voor de rechtbanken en andere openbare gebouwen informatie kwijt over buren die drugs gebruiken of illegale wapens hebben. Dat systeem is riskant, want het wordt ook misbruikt door mensen die met iemand een rekening te vereffenen hebben. Maar de autoriteiten willen vermijden dat het land weer afglijdt in buitensporig geweld zoals tijdens de burgeroorlog van 1993 tot 2002. De verplichte melding van wapenbezit en de herintegratie van de militieleden van toen hebben Brazzaville in elk geval al veiliger gemaakt.
InfoSud/Vertaling IPS

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.