Handel met Oosten levert Zimbabwe weinig op

De isolatie van Zimbabwe door westerse handelspartners sinds 2000, drijft het land ertoe nieuwe bilaterale overeenkomsten te zoeken in het Oosten. Een strategie die tot nu toe financieel weinig opleverde.
Zimbabwe kampt met een economische crisis en inflatie van meer dan 1000 procent. Sinds de regering in 2000 begon met een omstreden landhervormingsprogramma waarbij blanke boeren van hun land werden verdreven, vertrokken Amerikaanse investeerders naar Zuid-Afrika. Daardoor liep het land miljoenen aan potentiële buitenlandse inkomsten mis. Europese landen isoleerden Zimbabwe vanwege de mensenrechtenschendingen en intimidatie van de oppositie gedurende de afgelopen zeven jaar.

President Robert Mugabe, aan de macht sinds 1980, zoekt sinds een paar jaar nieuwe handelspartners in het Oosten. China en Iran ondertekenden bilaterale handelsakkoorden met Zimbabwe zonder de voorwaarden die westerse handelspartners stellen.

Zimtrade, het Zimbabwaanse exportbureau, zegt geen recente cijfers te hebben over de handel met China en Iran. Het rapporteerde de afgelopen twee jaar echter ook geen significante toename in de export van delfstoffen, landbouwproducten en andere producten naar Azië.

Hoewel de regering al enkele jaren schermt met de Oosten-politiek, laten overheidsfunctionarissen doorschemeren dat het beleid niet aan de verwachtingen voldoet. “Hoewel lokale producten het potentieel hebben om door te dringen tot de Chinese markt en China interesse heeft getoond om te investeren in Zimbabwe, zijn plaatselijke ondernemers huiverig om met de Chinezen in zee te gaan”, zei de Zimbabwaanse ambassadeur in China, Christopher Mutsvangwa, onlangs tegen de staatsmedia. Zimbabwe heeft onder meer tabak en katoen, twee producten die China goed kan gebruiken, zei de ambassadeur.

Economen en oppositiepartijen zijn kritisch over de vergunningen die China en Iran hebben gekregen om mijnbouw te bedrijven in Zimbabwe, in ruil voor leningen. De deals zouden geen enkele verlichting hebben gebracht voor de Zimbabwaanse economie. De buitenlandse inkomsten dalen nog steeds.

Analisten verwachten niet dat Zimbabwe door de handel met het Oosten in staat is dezelfde inkomsten te verwerven als voorheen met de handel met het westen. De Europese Unie was ooit met 9000 ton per jaar de grootste afnemer van Zimbabwaans rundvlees.

Momenteel gelden er echter strenge beperkingen voor de import van vleesproducten uit Zimbabwe. Vorige maand gaf het Zimbabwaanse ministerie van Landbouw aan geen heil meer te zien in pogingen om de handel te hervatten, gezien de eisen die de EU stelt. “De EU wil dat al het vee een oormerk krijgt, waardoor getraceerd kan worden van wel bedrijf het dier komt”, licht een woordvoerder van de veterinaire overheidsdienst toe. “Daar is geen geld voor.”

Het ministerie zegt dat in Azië nog wel perspectief is. De regering stopte de vleesexport in 2001, na een uitbraak van mond- en klauwzeer. De autoriteiten willen de export nu graag weer hervatten. Charles Shunje van de Business School van de Universiteit van Zimbabwe zegt dat het land het moeilijk zal krijgen als het de tabak- en vleesexport naar Azië wil opschroeven tot “Europees niveau”. “Zimbabwe’s nationale veestapel is verminderd van twee miljoen dieren naar 250.000. Als je de Aziatische markt wilt bedienen, dan is er veel meer nodig dan dat”, zegt Shunje.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2770   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2770  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.