Het Pakistaanse dilemma - analyse

Aan de vooravond van de stemming in de V-raad over een tweede VN-resolutie, staat Pakistan als één van de zes ‘onbesliste’ landen voor een verscheurende keuze. Volgens sommigen moet het na de uitgebreide steun aan de VS in de kwestie Afghanistan en de ‘war on terror’ ook nu voor het schouderklopje van de VS kiezen, al dan niet met economische of politieke voordelen. Anderen vinden dat elke resolutie over oorlog met Irak wettelijk, politiek en moreel fout zou zijn en ingaat tegen de nationale belangen.



Twee telefoontjes van VS-president George W. Bush naar de Pakistaanse president generaal Pervez Musharraf in de laatste tien dagen. Tel daarbij het bezoek op 28 februari van de Amerikaanse onderminister van Buitenlandse Zaken, Christina Rocca, en het is klaar als een klontje: Pakistan, het moslimland dat een centrale rol speelde in de Amerikaanse verwijdering van het Afghaanse Talibanregime en de overlevering van een groot aantal vermeende al-Qaeda aanhangers, staat onder zware druk. Samen met Guinee, Kameroen, Angola, Mexico en Chili is het dan ook één van de zes cruciale ‘onbesliste’ niet-permanente leden van de V-raad. Zij beslissen morgen of de Amerikaanse en Britse overheden meerderheid van stemmen zullen halen voor een tweede VN-resolutie. Die stelt Irak een ultimatum dat op 17 maart afloopt.

Hoewel de Pakistaanse minister van Buitenlandse Zaken opviel door zijn afwezigheid op de beraadslagingen van de V-raad op 7 maart in New York, vond Pakistan dat de VN-inspecteurs meer tijd moeten krijgen. Dat standpunt komt feitelijk neer op een verwerping van het Amerikaans-Britse ultimatum.

Hoe Pakistan morgen moet stemmen, daarover lopen de meningen uiteen. Sommigen vinden dat Pakistan de resolutie moet goedkeuren, onder het motto dat de beslissing om oorlog te voeren toch al is genomen en elk verzet doelloos is. We kunnen beter de goedkeuring dan de afkeuring van de VS verdienen, luidt het argument.

Dan zijn er diegenen die vinden dat Pakistan de VS moet steunen, maar dat het moet proberen om wat eigen voordelen uit de brand te slepen. Steun koppelen aan economische voordelen bijvoorbeeld, naar het voorbeeld van Turkije. Of een politieke verbintenis, misschien voor een regeling over Kasjmir, waarover Pakistan met buurland India in de clinch ligt.

Een derde groep is gekant tegen elke resolutie over oorlog met Irak, en beroept zich op een reeks argumenten. Vanuit een wettelijk perspectief zou een oorlog zonder rechtvaardiging en zonder VN-steun een gevaarlijk precedent stellen. Pakistan zou zijn eigen langetermijnbelangen op gebied van veiligheid ondermijnen als het tegen VN-charters en internationale wetgeving zou ingaan. Vanuit moreel standpunt zou Pakistan moeten stemmen voor wat juist is en niet uit angst. Steun voor de Amerikaanse resolutie zou geen principiële keuze zijn, maar één gebaseerd op angst voor de woede van de VS, of een toegeving aan Amerikaanse druk. Ten slotte zijn er de eigen nationale belangen. Volgens deze redenering is een oorlog tegen Irak een andere kwestie dan Afghanistan en de ‘war on terror’ waarin Pakistan de VS al uitgebreid en onverminderd steunt. Een stem tégen de oorlog in Irak wordt gezien als een stem vóór interne politieke stabiliteit en nationale cohesie. Elke andere stem zou onnodig een kloof tussen de publieke opinie en de overheid veroorzaken.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.