Honderd dagen Noynoy Aquino

Het Filipijnse Agentschap voor Informatie (PIA) onderzocht eind september in welke mate de Filipino’s tevreden zijn met hun nieuwe president. Daaruit bleek dat ongeveer zeventig procent van de bevolking zich kan vinden in het beleid van Aquino.

Economische vooruitgang

Op een bijeenkomst ter gelegenheid van de eerste honderd dagen van Aquino’s regering, benadrukte de president zijn gemaakte beloftes te zullen nakomen. ‘We zullen niet toelaten dat sommigen rijker worden, terwijl anderen in armoede belanden.’ 
Tegelijk, zo stelt het persagentschap AFP, voegde de president eraan toe dat de interesse van zowel binnen- als buitenlandse investeerders gestegen is en dat de economie groeit. ‘De Filipijnen staan niet langer op de OESO-zwarte lijst van belastingsparadijzen. Het bestrijden van de corruptie zorgt er bovendien voor dat in de rest van de wereld het vertrouwen groeit in de Filipijnen.’ 
Het IMF maakte op 10 oktober bekend dat de Filipijnen in 2010 – na Thailand – de sterkst groeiende economie hebben in de Vereniging van Zuidoost-Aziatische Landen (ASEAN). Maar, zo bericht de Asia Times, in tegenstelling tot andere landen slagen de Filipijnen er niet in die groei om te zetten in een daling van de armoede. 

‘Waar blijft de verandering?’

Ondanks de positieve resultaten van de peiling, krijgt de president ook heel wat kritiek. Een protestmars van Bagong Alyansang Makabayan (Bayan), een overkoepelende linkse beweging met onder andere arbeiders, boeren en studenten, maakte dat duidelijk.
Renato Reyes, secretaris-generaal van Bayan, vertelde aan de Filipijnse website Bulatlat dat de mensen genoeg hebben van woorden en dat er dringend actie moet komen. Samen met de ander leiders van Bayan, droeg hij dan ook een spandoek waarop geschreven stond ‘100 dagen: waar blijft de verandering?’.
Om komaf te maken met de corruptie – volgens Aquino een obstakel in de strijd tegen armoede – richtte de president een Waarheidscommissie op. Op die manier zou onder andere voormalig president Gloria Arroyo bestraft worden. ‘We wachten echter nog steeds op nieuwe ontwikkelingen in die zaak‘, zegt Reyes. ‘Momenteel worden naast mensenrechten ook de landhervormingen en het welzijn van de overzeese werkers nog te weinig op de politieke agenda geplaatst’, aldus Reyers in de Sunstar.

Sociale investeringen

Ook het budgettair beleid van de president ligt onder vuur. Vanessa Faye Bolibol, secretaris generaal van de Nationale Unie van Studenten in de Filipijnen, betreurt in Bulatlat dat de president – ondanks zijn belofte om van educatie een prioriteit te maken – minder subsidies geeft aan de staatsuniversiteiten en staatscolleges.
Lana Linaban, secretaris generaal van de vrouwengroep Gabriela, zegt in Bulatlat dat het anti-armoedebeleid zijn doel mist. ‘Het programma met voorwaardelijke cashtransfers (CCT) voorziet een veel te laag budget dat niet voldoende is om de armoede tegen te gaan. In plaats van te investeren in gezondheid, educatie en huisvesting, gaat het geld naar buitenlandse schuldvereffeningen en het leger.’
Een positieve noot over het sociaal beleid van president staat in de Manila Times. Daar wordt ondermeer verwezen naar de controversiële contraceptiewet die de president goedkeurde. Ondanks felle tegenkanting van de Katholieke Kerk – een machtige instelling in de Filipijnen – wil Aquino iedere Filipino of Filipina informeren over voorplanting en wil hij overheidssteun geven aan de armsten die zelf geen contraceptiemiddelen kunnen financieren.     
De eerste honderd dagen van Aquino worden met gemengde gevoelens onthaald. Toch geven de meeste mensen hem het voordeel van de twijfel. Joseph Estrada, Filipijns president van 1998 tot 2001, stelt dat het onmogelijk is om in honderd dagen tijd de schade te herstellen die het vorige bewind aan het land toebracht. ‘Iedere president heeft tijd nodig om concrete economische resultaten te behalen.’