Hulp aan zwart Afrika stagneert (OESO)

In 2005 gaven rijke landen samen 32 procent meer officiële ontwikkelingshulp – samen goed voor een recordbedrag van 106,8 miljoen dollar. Dat is echter niet zo spectaculair als het lijkt.

Een groot deel van de stijging is te wijten aan recordbedragen voor schuldkwijtschelding aan Irak en Nigeria, respectievelijk 13,9 en 5,5 miljard dollar. Schuldkwijtschelding draagt minder bij tot ontwikkeling, omdat veel landen hun schulden sowieso niet terugbetaalden. Door de kwijtschelding komen dus niet altijd extra middelen vrij voor armoedebestrijding.

Als je de schuldenkwijtschelding aan Nigeria buiten beschouwing laat, daalde de hulp aan zwart Afrika in 2005 met 2,1 procent tot 24,9 miljard dollar. De rijke landen beloofden vorig jaar op de G8-top in het Schotse Gleneagles nochtans tegen 2010 25 miljard dollar extra te geven aan Afrika.

De “echte” ontwikkelingshulp komt niet altijd terecht bij de allerarmste landen in zwart Afrika. De conflictgebieden Irak en Afghanistan kenden in 2005 de grootste stijging van hun ontwikkelingssteun. Andere grote ontvangers van hulp zijn Nigeria, Indonesië, China en Sudan.

België gaf in 2005 1.963 miljoen dollar uit aan ontwikkeling, waarvan 472 onder de vorm van schuldkwijtschelding. Wanneer je de schulden buiten beschouwing laat steeg het budget in 16.2 procent tegenover 2004, zo berekende de OESO. Als België zijn belofte wil waarmaken om tegen 2010 0,7 procent van zijn bruto binnenlands inkomen aan ontwikkeling te geven, moet het budget nog met 48 procent of 931 miljoen dollar naar omhoog. IPS MDG8 (MC/ADR)