'Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank te weinig transparant'

De Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank is met een projectfinanciering van
8,5 miljard per jaar de grootste openbare geldschieter in Latijns-Amerika,
groter nog dan de Wereldbank. Hoewel de Wereldbank de grootste en oudste
internationale openbare geldschieter is, is haar kapitaal van 100 miljard
dollar voor Latijns-Amerika kleiner dan de 150 miljard van de
Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank, een bank die in 1959 werd opgericht met
focus op Latijns-Amerika. De IDB wordt gefinancierd door regeringen (de VS
leveren een derde van het kapitaal) en door obligaties.

Hoewel ze met geld van de overheid werkt, is de IDB bijzonder weinig
verantwoording verschuldigd, zegt het Bank Information Centre, een
vooraanstaande economische ‘watchdog’. Het independent investigation
mechanism (IIM), het interne controleorgaan van de Bank, is allesbehalve
onafhankelijk en helemaal niet transparant, zegt Jane Garrido van BIC.

In vergelijking met andere internationale financiële instellingen behandelt
het interne controleorgaan van de IDB bijzonder weinig klachten. In de
geschiedenis van de IDB werd het mechanisme slechts tweemaal gebruikt: in
1996 voor een project in Paraguay en Argentinië en in 2002 voor een project
in Mexico. Volgens het BIC werden de onderzoekers van het IIM gehinderd en
kregen de mensen die klacht indienden - vooral lokale gemeenschappen - geen
enkele informatie het onderzoek. Bovendien, zegt BIC, geeft de IDB erg
weinig informatie vrij over het controlemechanisme. Zo is helemaal niet
duidelijk welke de inspecteurs actief zijn binnen het IIM.

Het gebrek aan transparantie geldt trouwens voor de hele instelling. Zo is
er op de IDB-website vrijwel niets te vinden over personeel, financiering en
lopende onderzoeken van de IDB. In tegenstelling tot andere financiële
instellingen - het Inspectiepanel van de Wereldbank bijvoorbeeld -
publiceert de IDB geen klachten op zijn website.