Masdar: stad van de toekomst?

Ze moet ruimte bieden aan 40.000 inwoners en 50.000 pendelaars. De sjeik van Abu Dhabi investeert een deel van zijn oliemiljarden in het post-olietijdperk. Het contrast met zijn buurman uit Dubai, die momenteel de grootste luchthaven ter wereld aanlegt, is groot.

Altijd schaduw

In Masdar komt zelfs koning auto er niet in. Doordat het in de stad zeker 10 graden Celsius koeler is dan in de woestijn, worden verplaatsingen te voet haalbaar. De smalle straten tussen de vrij hoge gebouwen zijn zo georiënteerd dat er bijna altijd schaduw is. Op open plaatsen staan schaduwrijke bomen, die erg weinig water nodig hebben.

Slimme windtunnels, gebaseerd op een oud Arabisch ontwerp, optimaliseren de ventilatie. De hele stad staat op een platform, om meer wind op te vangen. Onder dat platform ligt het netwerk voor elektrische voertuigen. De liften die je naar de straat kunnen brengen, zijn verborgen, om het gebruik van de trap te stimuleren.

Geen voedsel

Is dit de stad van de toekomst? Met een kostprijs van 20 miljard dollar zal het wel een duur project worden, waar je in eerste instantie enkel binnenkomt als student of onderzoeker. Masdar City wordt bovendien een omwalde maar geen autarkische stad. Er zijn geen plannen voor de productie van voedsel, dat van erg ver ingevlogen wordt.

Nicolai Ouroussoff schrijft in The New York Times dat Masdar de kristallisatie is van een globale trend waarbij de rijken zich opsluiten in enclaves en mini-utopia’s. Hij voegt er nog aan toe: ‘Niemand zal argumenteren dat je een stad van een paar miljoen inwoners op deze manier kunt organiseren.’ Plaats, materialen én geld ontbreken om overal dergelijke nieuwe steden te bouwen.

Etalageproject

Masdar City, dat aan de uitgang van de luchthaven van Abu Dhabi ligt, lijkt dan ook meer een etalageproject van een sjeik die op “groene” wijze veel geld wil blijven verdienen. De rijkste stad ter wereld verkoopt zelfs de koolstof die het niet heeft uitgestoten bij het bouwen van Masdar City.

Dat stuit op forse kritiek, omdat het land met de grootste ecologische voetafdruk ter wereld, bijna zes maal groter dan wat beschouwd wordt als duurzaam en eerlijk, volgens waarnemers gewoon de plicht heeft iets aan zijn CO2-uitstoot te doen. Ook zonder dat daarvoor nog eens een extra financiële vergoeding uitgekeerd wordt.