Mexicanen vertrouwen leidingwater niet

Als de Beverage Marketing Corporation, een groot consultantbedrijf in de frisdrankindustrie, gelijk heeft, zouden Mexicanen 234 liter gebotteld water per jaar drinken, twee keer zo veel als Amerikanen.

Het Nationaal Bureau voor Statistiek in Mexico zit met zes miljard liter fleswater in 2008 een stuk lager, 56 liter per persoon, maar dat is nog steeds anderhalf keer zo veel als in 2001. Het laat zien dat Mexicanen de kwaliteit van het drinkwater niet echt vertrouwen - of dat de industrie de Mexicanen goed weet te verleiden.

Kwaliteit

“Het is de verplichting van de autoriteiten om iedereen toegang tot drinkwater te bieden”, zegt Claudia Campero van het Canadese Blue Planet Project, “maar ze geven geen duidelijke garanties over de kwaliteit van het water uit de kraan.”

Uit cijfers van het ministerie van Volksgezondheid over 2007 blijkt dat 1465 kinderen onder de vier zijn overleden aan een darminfectie, dat door besmet drinkwater veroorzaakt kan worden. Volgens verschillende maatschappelijke organisaties bevat kraanwater soms bacteriën, arsenicum en zware mineralen en is er daarom een continu controlesysteem nodig.

Toegang

Volgens de VN is Mexico er wel in geslaagd het aantal mensen zonder toegang tot drinkwater sinds 1990 te halveren, zoals was afgesproken in de Millennium Development Goals. Dat neemt niet weg dat, volgens regeringscijfers, een op de tien Mexicanen nog steeds geen toegang heeft tot leidingwater en een op de zeven geen toegang heeft tot sanitatie, vooral in het centrum en zuiden van het land.

Doordat er meer grondwater wordt gebruikt dan er via regen wordt aangevuld, is de hoeveelheid water die per hoofd beschikbaar is in de afgelopen zestig jaar met meer dan driekwart afgenomen.

Intussen is er veel kritiek op de frisdrankindustrie. De markt voor flesjes water wordt gedomineerd door het Amerikaanse Coca-Cola en Pepsi, het Zwitserse Nestlé en het Franse Danone. Samen hebben zij concessies gekregen voor het gebruik van 50 miljoen kubieke meter water uit ondergrondse watervoorraden.

De firma’s verkopen het goedkope water voor een hoge prijs, terwijl de flesjes voor een enorme afvalberg zorgen. Bovendien zorgt het op lokaal niveau voor ernstige ongelijkheid, zegt Campero. “In plaats van toegang tot betere bronnen, blijft er voor lokale gemeenschappen alleen nog water van mindere kwaliteit over, zoals bronnen.”