Nationalisten winnen Bosnische verkiezingen

Meteen rijst de vraag of de nieuwe bewindsploeg erin zal slagen volgend jaar het roer over te nemen van hoog EU-vertegenwoordiger Christian Schwartz Schilling. De vredesakkoorden van Dayton voorzien in een federaal parlement, een parlement van de Bosnisch-Servische republiek en een parlement voor de federatie van Moslims en Kroaten. Aan het hoofd staat een driekoppig presidentschap dat bestaat uit een Bosniër (moslim), een Kroaat (katholiek) en een Serviër (orthodox).

De verkozen presidenten verschillen alvast grondig van mening over de toekomst van Bosnië-Herzegovina, dat eind dit jaar een associatieakkoord met de EU moet afsluiten. De winnaar van het Bosnische mandaat, voormalig oorlogspremier Haris Siljadzic, wil een sterk centraal gezag ten koste van de deelstaten. De Servische verkozene, Nebosja Radmanovic, stuurt aan op een referendum over een onafhankelijke Bosnisch-Servische republiek, wat wettelijk niet kan. Het Kroatische mandaat ging naar Ivo Miro Jovic, die zowel de Serviërs als de Bosnische moslims als vijanden beschouwt en lonkt naar aansluiting bij Kroatië.

“Tijdens de campagne ging het vooral over de etnische tegenstellingen en wie wat heeft gedaan in de oorlog”, analyseert Zlatko Lagdumdzija van de multi-etnische sociaal-democratische partij, “niemand heeft zich de moeite getroost om de natie te presenteren als multi-etnisch geheel in Europees verband”.

De trend bij de presidentsverkiezingen zet zich volgens de centrale kiescommissie door bij de samenstelling van de parlementen. Dat betekent dat nationalisten de plak gaan zwaaien in het centrale parlement in Sarajevo en in de twee deelstaatparlementen, dat van de Bosnische Serviërs en dat van Moslims en Kroaten. Door de complexe procedure zal het nog dertig dagen duren voor de volledige resultaten gekend zijn.

De opkomst viel met 52,7 procent van de 2,7 miljoen kiezers mager uit. De voorzitter van de kiescommissie, Branco Petric, weigerde in te gaan op de suggestie dat de apathie een gevolg was van een gebrek aan perspectieven bij de bevolking.