Ontwikkelingslanden buitenspel bij opvolging IMF-baas

De Groep van 24 (G24), die opereert als een associatie van minderheidsaandeelhouders in het IMF en de Wereldbank, klaagde eerder al over het gebrek aan democratie in binnen het IMF. De verklaring is een duidelijk signaal van wantrouwen aan het adres van het IMF.
Het IMF zoekt een opvolger voor Rodrigo de Rato, die in oktober vertrekt. Traditioneel is de directeur van het IMF een Europeaan en gaat de hoogste post bij de Wereldbank naar een Amerikaan. Hooggekwalificeerde kandidaten uit ontwikkelingslanden zouden aarzelen zich kandidaat te stellen voor de functie bij het IMF, omdat ze verwachten dat het proces beslecht wordt in het voordeel van de Europese kandidaat Dominique Strauss-Kahn. Door de bijna unanieme steun van de Europese ministers van Financiën aan Strauss-Kahn zou de uitkomst van zijn kandidatuur al een uitgemaakte zaak zijn.
Een bron binnen het IMF die anoniem wil blijven, zegt dat de Zuid-Afrikaanse minister van Financiën Trevor Manuel bij sommige landen favoriet is, zelfs al heeft hij niet publiekelijk interesse getoond in de post. De landen willen hem niet naar voren schuiven voordat ze garanties krijgen dat de rijke landen hun beloften over transparantie en democratie houden. Manuel was van 2002 tot 2005 voorzitter van het Joint Development Committee dat de ontwikkelingsactiviteiten van het IMF en de Wereldbank coördineert.
Het bestuur van het IMF gaf onlangs aan dat het selectieproces op een transparante en democratische wijze zal verlopen en dat alle 185 lidstaten kandidaten kunnen nomineren. Daarbij zou geen geografische voorkeur gelden en het doel zou zijn om een keuze te maken op basis van consensus en niet op grond van meerderheid van stemmen.
Twee weken geleden lieten de Europese landen, die samen het grootste aantal stemmen hebben, echter duidelijk blijken achter de Franse kandidaat Dominique Strauss-Kahn te staan. In feite betekent dat dat ze een andere kandidaat niet eens meer in overweging willen nemen.
Strauss-Kahn (58), is tot nu toe de enige kandidaat voor de post in Washington. Tussen 1997 en 1999 was hij minister van Financiën in Frankrijk. In die rol maakte hij de veelbesproken privatisering van France Telecom en de invoering van de euro mee.
“Niet-Europese kandidaten zullen alleen bereid zijn zich te laten zien als de wens van het bestuur gerespecteerd wordt door alle leden”, staat in de verklaring van de G24. “Wij staan volledig achter die wens en roepen gevorderde economieën op hetzelfde te doen.”
Waarnemers zeggen dat de verklaring van de G24 niet alleen een oproep tot hervorming is. Ze laat ook zien hoezeer de ontwikkelingslanden het IMF wantrouwen. “De verklaring heeft grote waarde in de zin dat zij laat zien dat de G24 niet geloven dat de belangrijkste landen daadwerkelijk een open proces willen”, zegt Aldo Caliari van het Centre of Concern in Washington. “Dat geeft een indicatie van het wantrouwen dat bestaat als het gaat om de vraag of de kandidatuur van een niet-Europeaan daadwerkelijk serieus in overweging wordt genomen.”
De landen van de G24 zijn Algerije, Egypte, Iran, de Filipijnen, Argentinië, Ethiopië, Libanon, Zuid-Afrika, Brazilië, Gabon, Mexico, Sri Lanka, Colombia, Ghana, Nigeria, Syrië, Ivoorkust, Guatemala, Pakistan, Trinidad en Tobago, de Democratische Republiek Congo, India, Peru en Venezuela.