Vrouwen nemen geen genoegen met schijn-gelijkheid

De beslissing om het aantal zetels voor vrouwen in het toekomstige
parlement te verhogen is het resultaat van een lange strijd voor de
bevordering van de positie en de rechten van de vrouw, zegt Latifa
Akherbach, professor aan het Marokkaanse Instituut voor Informatie en
Communicatie. Deze week trekken veertien miljoen Marokkanen, van wie de
helft vrouwen, naar de stembus. Hoewel vrouwen ongeveer vijftig procent van
de dertig miljoen Marokkanen uitmaken, telt het aftredende parlement maar
twee vrouwen.

Dit initiatief om de politieke vertegenwoordiging van vrouwen te verhogen
is een revolutionaire stap in een land waar vrouwen nooit werkelijk als de
gelijken van de mannen zijn beschouwd, aldus Akherbach. Marokko ligt op dat
vlak ver achter bij zijn buurlanden in de Maghreb. Het Marokkaanse parlement
telt maar 0,6 procent vrouwelijke afgevaardigden. In Tunesië is dat 11,5
procent en in Algerije 6,2 procent.

Farida Ayari van de Democratische Vereniging van Vrouwen ADF noemt de
stijging van het aantal vrouwen in het toekomstige parlement maar een halve
overwinning. Dit is maar één slag in een ruimere oorlog voor
gelijkberechtiging. Al blijkt hieruit wel een zekere bereidheid om de
problemen aan te pakken, zegt Leila Rhioui van ADF. Rhioui betreurt dat er
geen institutionele garanties zijn om de deelname van vrouwen aan de
besluitvorming op onomkeerbare wijze te verankeren. Latifa Akherbach noemt
het verhogen van het aantal parlementszitjes voor vrouwen geen eindpunt in
de strijd die de vrouwen moeten voeren om volwaardige staatsburgers te
worden. Volgens haar vervult dit initiatief niet alle verwachtingen van de
vrouwen en zijn er nog veel andere heikele punten, zoals de sociale
emancipatie van vrouwen en hun economische en onderwijsrechten.

Nezha Chekrouni, de enige vrouw in de aftredende veertigkoppige Marokkaanse
regering, legt de schuld voor de magere vertegenwoordiging van vrouwen in de
Marokkaanse besluitcentra bij de economische en culturele problemen die
volgens haar de toegang van vrouwen tot de politieke arena belemmeren. In
dit verband wijst zij ook op het algemene analfabetisme, de armoede en de
werkloosheid onder vrouwen. In Marokko kan bijna zeventig procent van de
vrouwen lezen noch schrijven, tegenover dertig procent van de mannen. De
werkloosheid onder vrouwen is bijzonder hoog. Minder dan dertig procent van
de werkende vrouwen staat aan het hoofd van een zaak en hoewel vrouwen 33
procent van de arbeidsbevolking uitmaken, is maar vijf procent van hen
actief als werkgever.

Vele actievoerders vrezen dat de huidige aandacht voor de positie van de
vrouw gewoon is ingegeven door electorale belangen. De overheid stelt de
verkiezingen van deze week voor als een beslissend keerpunt in de
Marokkaanse overgangsperiode, maar de regering moet ook een nieuw begin
maken door een eind te stellen aan de onrechtvaardige situatie van vrouwen.
Zij moet vrouwen hoop bieden op een betere toekomst, aldus nog een
actievoerster.