Investeer in mensen in plaats van hashtags en oorlogsschepen

#donderdagdatedag

Minister van Welzijn, Jo Vandeurzen, wil Vlaanderen laten daten. De reden hiervoor is simpel: koppels hebben het heel druk en daardoor weinig tijd voor elkaar. Vandeurzen en de Vlaamse regering hebben hier een geniale oplossing voor gevonden: maak van elke donderdag een datedag. Hashtag #donderdagdatedag is gelanceerd.

Dat een minister zich bezig houdt met relatieproblemen van de mensen vind ik een goede zaak. De kritiek dat de overheid zich daar niet moet bemoeien houdt weinig steek. Waarom zou een minister van welzijn niet met voorstellen en ideeën komen over relaties?

De boodschap van Vandeurzen is heel duidelijk en to the point zoals de nieuwe website luidt: tijdvoorjerelatie.be (bij deze gratis promo meneer de minister!). Ik denk dat we met ons allen akkoord zijn dat we meer tijd voor elkaar moeten maken.

Tijd maken voor elkaar en relatieproblemen oplossen, doe je niet met een hashtag.

De boodschap is helder, maar dat is dan ook alles. Om verschillende redenen zal deze campagne van de Vlaamse regering weinig soelaas bieden voor relatieproblemen.

Ten eerste: als je op de website komt, word je verwezen naar een paar andere websites. Van wat op deze website staat, die overigens qua lay-out aan eind jaren tachtig doet denken, word je niet veel wijzer.

Ten tweede: tijd maken voor elkaar en relatieproblemen oplossen, doe je niet met een hashtag. Wel door de oorzaken weg te nemen die ervoor zorgen dat we zo weinig tijd voor elkaar hebben.

Pak de oorzaken aan

De oorzaken zijn al langer bekend. We moeten langer en harder werken. We dienen steeds flexibeler te zijn willen we onze job behouden. Extra uren kloppen, avondwerk en weekendwerk zijn volledig ingeburgerd. En het stopt hier niet.

Er wordt vaak verwacht dat we altijd paraat staan om elke dringende email te beantwoorden. We krijgen hiervoor een gsm of smartphone van ons werk en als je hieraan niet wil meedoen, wordt het steeds moeilijker om te weigeren. Je job staat op het spel. Je hebt dus weinig keuze.

Mensen worden dus ziek door het beleid van politici.

Bovendien moeten we niet alleen langer werken maar is er ook een verslechtering van de werkomstandigheden. De werkdruk, de stress, de depressies en burn-outs, het gaat allemaal in stijgende lijn. Burn-outs zijn volledig ingeburgerd. Niet alleen in de privésector, maar ook in de sociale sector is het aantal werknemers met burn-out zorgwekkend.

Mensen worden dus ziek door het beleid van politici. Ze hebben geen tijd voor zichzelf laat staan voor iemand anders. En wat doen onze ministers: ‘Maak tijd voor elkaar’, zeggen ze. Te gek voor woorden.

Zindelijkheid: wiens verantwoordelijkheid?

Niet lang nadat Vandeurzen het donderdagse daten ging promoten, haalde minister van onderwijs Hilde Crevits zwaar uit naar de ouders van peuters. In een reportage van Pano zei ze dat de ouders de verantwoordelijkheid hebben om hun peuters zindelijk te maken voordat ze naar school gaan. Opnieuw een oproep dus om meer tijd te maken voor elkaar, deze keer voor de kinderen. De minister werd hierbij gesteund door leerkrachten en schooldirecteurs.

Beste ministers, misschien zijn jullie superouders en -partners, maar de gemiddelde burger kan niet opbrengen wat jullie vragen.

Samengevat: ouders moeten langer en harder werken, meer tijd maken voor elkaar en meer zorgen voor hun kinderen.

Beste ministers, misschien zijn jullie superouders en -partners, maar de gemiddelde burger kan niet opbrengen wat jullie vragen. En zeker niet met jullie besparingsbeleid dat nog meer druk op de mensen legt. Zoals onlangs nog met 1,2 miljard euro besparingen op de gezondheidszorg.

Investeren in mensen

Maar als jullie het echt menen, dan heb ik een tip voor jullie. Tijd maken voor elkaar kan maar als we tijd hebben. Dus gun uw burgers meer tijd en ademruimte. Dit kan door te investeren in het allerbelangrijkste wat er is: de mensen zelf.

Om bij het voorbeeld van de zindelijkheid bij peuters te blijven. Waarom zorgen jullie er bijvoorbeeld niet voor dat kleuterleidsters altijd worden bijgestaan door kinderverzorgsters? Dit is belangrijk voor de kleuterleidsters omdat op die manier hun werk verlicht wordt en ze meer tijd krijgen om hun pedagogische taak nog beter uit te voeren. Voor de kinderen omdat ze betere verzorging en beter onderwijs krijgen. Voor de ouders omdat ze ondersteund worden en meer tijd voor elkaar kunnen maken.

Jullie zullen zeggen: daar is geen geld voor. Onzin is dat. Het geld is er. De vraag is wat we doen met het belastinggeld van de mensen? Terug in de mensen investeren of liever oorlogsschepen kopen, bijvoorbeeld. Want voor die schepen is er blijkbaar wel twee miljard euro. Stel u voor dat dit geld in het onderwijs en in betere werkomstandigheden zou geïnvesteerd worden? Dit zou pas een signaal zijn in plaats van een hashtag de wereld insturen.

Bleri Lleshi is politiek filosoof en auteur van o.a ‘De neoliberale strafstaat’, EPO, 2014. Onlangs verscheen zijn nieuw boek ‘Liefde in tijden van angst’. Zijn blog vind je hier en je kan hem volgen op Facebook en Twitter