Dossier: 
Als het over migratie en vluchtelingen gaat, regeert de onwetendheid

Mensen van goede wille

© Brecht Goris

 

Het zijn donkere tijden, letterlijk zowel als figuurlijk. Maar af en toe is er toch een lichtpuntje. Zo was ik onlangs op een Kerstconcert, georganiseerd door de internationale scholen in de hoofdstad (Britse school, Duitse school, Europese scholen enz.). Er stond een koor van 100 volwassenen op het podium (95 vrouwen , 5 mannen ) plus een kinderkoor (30 meisjes, 1 jongetje).

De koorleden hadden elkaar pas 14 weken voor het concert leren kennen op de eerste repetitie, maar zongen toch in volstrekte harmonie. De presentator was een grijzende heer, gehuld in een Schotse kilt. Hij ging er prat op dat Kerstliederen uit de hele wereld ten gehore werden gebracht. Dat was wat overdreven, liederen uit Afrika en Azië hebben we niet gehoord. Ook de koorleden en muzikanten waren overwegend Europees, een enkel zwart gezichtje niet te na gesproken.

Toch was ik helemaal weg van de Schotse meneer. Hij noemde Kerstmis een feest ter ere van een vluchtelingenfamilie, voor wie geen plaats was in het opvangcentrum, met een ongehuwde moeder die in erbarmelijke omstandigheden moest bevallen. Hij deed een oproep om de medemens met liefde en genegenheid te benaderen. Om dat te benadrukken zaten er in het programma twee liefdesliedjes, die op het oog niets met de Kerst te maken hebben: Mon Amour van Charles Aznavour en Lieverd van Toon Hermans, prachtig vertolkt door de jonge sopraan Lissa Meyvisch.

Ik ben proMO*

 

Steun ons unieke non-profit mediaproject en word proMO*.

Je ontvangt ons magazine en geniet van een pak andere voordelen

Je maakt MO* mee mogelijk en steunt ons in onze missie.

Voor € 4,60/maand of € 60/jaar.

Ik word proMO*

De 700 aanwezigen, vertegenwoordigers van tientallen nationaliteiten, beloonden zowel de toespraak als de liederen met een ovationeel applaus. Het klonk als een verre echo van het oude Vlaamse Kerstlied: ‘Vrede op aard aan alle mensen die van goede wille zijn’. Zo zie ik Europa graag. Met een warm hart togen we huiswaarts.

Maar mensen van goede wille bleken in de barre buitenwereld erg zeldzaam te zijn. Amper waren we de zaal uit of we hoorden dat Theo Francken, de gewezen staatssecretaris voor Deportatie, de populairste politicus is in Vlaanderen. Nu kun je van Francken veel zeggen, maar niet dat hij van goede wil is. Waaraan heeft hij dan zijn populariteit te danken? Ach, eigenlijk weten we dat al lang.

Als het over migratie en vluchtelingen gaat, regeert de onwetendheid. Volgens de jongste Eurobarometer denkt de gemiddelde Belg dat migranten 19,4 procent van de bevolking uitmaken. In werkelijkheid is het – volgens het Europees bureau voor statistiek Eurostat – 8,8 procent. En zo gaat het maar door: 59 procent van de Belgen ervaart migranten als een gevaar voor de welvaartsstaat, 58 procent vindt dat de integratie mislukt is, 55 procent is van oordeel dat migratie gepaard gaat met criminaliteit. Kers op de taart: 64 procent vindt dat migratie uit moslimlanden volledig moet stoppen.

Migratie, integratie en de islam blijven een electorale goudader. Maar die goudader is wel gebed in een stroom van onwaarheden

Jonathan Holslag, die zich in De Morgen eveneens grote zorgen maakt over deze cijfers, concludeert: migratie, integratie en de islam blijven een electorale goudader. Hij heeft gelijk. Maar die goudader is wel gebed in een stroom van onwaarheden.

Zo bijvoorbeeld het idee dat zowat heel Afrika naar Europa wil. De Nederlandse Afrikacorrespondent Bram Vermeulen, die de Afrikaanse vluchtelingenstromen al jaren volgt, verwijst dit idee naar het rijk der fabelen. In een opiniestuk in De Standaard (08/12) toont hij aan dat de exodus van Afrikanen naar Europa zo goed als tot stilstand is gekomen. Afrika, zegt hij, is ‘een continent van 54 landen en 1,2 miljard inwoners, van wie slechts 3 procent buiten zijn geboorte­land woont. Meer dan de helft van die groep migreerde bovendien binnen het eigen continent. 99 procent van de Afrikanen is dus met heel andere dingen bezig dan met migreren naar Europa.’

Op het kabinet Asiel & Migratie en op de Dienst Vreemdelingenzaken moeten deze feiten toch bekend zijn? Toch heeft Francken dit gegeven nooit bekend gemaakt. Integendeel. Als bevoegd staatssecretaris heeft hij foute informatie en vooroordelen niet bestreden maar versterkt. Bij hem regeert niet de onwetenheid maar de leugen. Liefde en genegenheid voor de medemens? Alleen als ze de Vlaamse Leeuw kunnen zingen zijn mensen welkom, die niet in Vlaanderen geboren zijn. Als ze Assita Kanko heten bijvoorbeeld. De N-VA beweert dat ze niets tegen migranten heeft, maar alleen de “illegale” migratie wil bestrijden. Ze liegt. Want ze ontkent dat er een recht op migratie bestaat.

Daarom onder meer is ze tegen het Migratiepact van de Verenigde Naties gekant. (Dat pact erkent trouwens alleen emigratie als recht, niet immigratie, zoals eerder in dit voortreffelijke blad te lezen stond). Iedere landverhuizer is een mens, een individu. Als je hem/haar het recht ontzegt om zich in een ander land te vestigen, ook als hij/zij geen reis- of identiteitsdocumenten heeft, dan tref je een mens. Hoe kan je dan beweren dat je “niets tegen migranten” hebt?

De jongste weken is zowel door N-VA als door Vlaams Belang hard campagne gevoerd op de kap van mensen, die men zo weinig mogelijk als mens beschouwt maar zoveel mogelijk als bedreigingen voor onze grenzen, onze cultuur, onze normen en waarden, de Verlichting, onze beschaving kortom. Ze deden het voorkomen als ging het om het Pact, niet om de mensen voor wie het Pact gemaakt is. Maar het waren wel degelijk die mensen, die werden beschimpt en beledigd. Zijn we al vergeten dat de N-VA-voorzitter de ouders van het door de politie vermoorde kind mede verantwoordelijk achtte voor de dood van hun dochtertje?

En niemand die iets zegt over de achtergrond van migranten, over hun land van herkomst, (de meeste landverhuizers komen uit Oost-Europa ), over hun godsdienst, want het zijn toch allemaal moslims (heel vaak gaat het om christenen), over hun sociale status, over hun opleiding. De media besteden aan al deze elementen weinig aandacht (behalve MO* dan uiteraard), de politiek helemaal geen.

Ja, het Migratiepact van de Verenigde Naties is niet volmaakt. Het had wel degelijk bindend moeten zijn, het had het recht op migratie ondubbelzinnig moeten erkennen

En ja, het Migratiepact van de Verenigde Naties is niet volmaakt. Het had wel degelijk bindend moeten zijn, het had het recht op migratie ondubbelzinnig moeten erkennen. Maar het pleit wel voor de erkenning van mensenrechten, ook van migranten. En daartegen verzet zich de N-VA. Mensenrechten zijn “hinderlijk” voor het voeren van een goed asielbeleid.

De partij bevindt zich met dit standpunt in goed gezelschap. Een Hongaars minister bestond het onlangs om te beweren dat mensenrechten ondergeschikt zijn aan veiligheid. Hij sprak het woord uit alsof hij er een vieze smaak van in de mond kreeg. Diezelfde Hongaarse minister gaat er, net als de N-VA, prat op dat hij de christelijke waarden verdedigt. Straks buigt hij een knie voor de Kerststal en kijkt hij naar een vluchtelingenfamilie, voor wie geen plaats is in de opvangcentra, en een baby die in erbarmelijke omstandigheden ter wereld kwam. Maar meneer de minister zal het niet beseffen. Want hij is niet van goede wille. Zoals ook de N-VA, Vlaams Belang en het geteisem dat het Brusselse Schumanplein teisterde op 16 december, niet van goede wille zijn.

De vrede zij met u, beste MO*lezer.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.