De waarde van onze gegevens

‘Wat met mensen die moeten kiezen tussen hun recht op privacy en een kans op een volwaardig leven?’

Onze redactie besteedt in het nieuwe nummer van MO* aandacht aan de mensen bij wie het recht op privacy bijna compleet verdampt. Die keuze, midden in een pandemie, is niet toevallig, verduidelijkt MO*hoofdredacteur Jago Kosolosky.

‘Het recht op privacy effent een machtsonevenwicht.’ Het is een uitspraak van Egyptisch activist Ramy Raoof. Een overheid zal namelijk ‘altijd meer middelen kunnen inzetten tegen burgers dan omgekeerd’.

Dat recht op privacy is een universeel mensenrecht, een fundamentele vrijheid en een grondrecht waar in theorie ieder van geniet. Of het nu over je lichaam, je persoonsgegevens of je thuis gaat: je bent altijd vrij om niet bespied of beïnvloed te worden. Niet door overheden en ook niet door bedrijven.

Het privacydebat in België verdient aandacht en krijgt die ook vaak. Want ons recht op privacy staat wel degelijk onder druk. Zogenaamde ANPR-camera’s lezen onze nummerplaten – in het beste geval niet meer dan dat. Onze vingerafdrukken worden opgeslagen op onze identiteitskaart. Zelf delen we onze gegevens lichtzinnig met multinationals vermomd als “sociale” netwerken.

Maar wat met mensen wereldwijd die moeten kiezen tussen hun recht op privacy en een kans op een volwaardig leven? Wat met zij die niét beschermd worden door de Europese Algemene Verordening Gegevensbescherming ofte GDPR, de General Data Protection Regulation?

Onze redactie kiest er niet toevallig midden in een pandemie voor om aandacht te besteden aan de mensen bij wie het recht op privacy vandaag bijna compleet verdampt lijkt. Het aantal privacyschendingen loopt wereldwijd in sneltempo op en dat wordt veel te snel van de hand gedaan als onvermijdelijke randschade in een strijd met COVID-19.

Ook wie vandaag in een comfortabele kajuit zit, kan een reddingsboei werpen.Privacy draait niet rond wat we te verbergen hebben, maar rond de waarde van onze gegevens. Het gaat over de mogelijke gevolgen wanneer er onzorgvuldig mee wordt omgesprongen of wanneer ze in de verkeerde handen vallen. Privacy is belangrijk omwille van de macht die uit onze persoonlijke informatie kan gepuurd worden, vaak nadat informatie uit verschillende bronnen gebundeld wordt.

Tijdens deze pandemie bevinden we ons allen in dezelfde storm. Maar net zoals sommigen die storm doorkomen in een comfortabele kajuit en anderen verdrinken zodra hun vlot het begeeft, wordt vandaag niet ieders recht op privacy in dezelfde mate bedreigd. In de woorden van Raoof: ‘Bepaalde mensen, zoals vluchtelingen of mensen die tot een minderheidsgroep behoren, zijn kwetsbaarder. Ze worden geconfronteerd met ongelijkheden en problemen die voortvloeien uit scheefgetrokken systemen.’

Voor mensen op de vlucht kan een vingerafdruk in een database bepalen in welk land men zich eventueel “mag” – eerder moet – vestigen en aan een toekomst moet gaan sleutelen, voor activisten aan welke zijde van de tralies ze zich bevinden, voor mensen in armoede of er morgen iets te eten valt of niet en of ze hun kinderen dus in leven kunnen houden.

Als maatschappij moeten we technologie niet vrezen. Alles staat of valt met het wettelijk kader dat overheden en bedrijven duidelijk maakt wat er wel en vooral niet kan. Technologie en gegevens die op een correcte manier worden ingezet, bieden een meerwaarde en dragen bij aan een betere wereld. Ze kunnen een positieve impact hebben op de transparantie in productieketens, bijvoorbeeld in de textielsector. Maar transparantie eindigt wanneer er aan het recht op privacy van mensen wordt getornd.

Moeten we ons kopzorgen maken wanneer we een nieuwe app installeren, wanneer we niet de voorwaarden van elke online transactie doornemen, wanneer we niet precies weten wie wat doet met onze gegevens? We moeten in elk geval waakzaam blijven. En onze blik blijven richten op de frontlijnen van de wereldwijde strijd om respect voor het recht op privacy. Want ook wie vandaag in een comfortabele kajuit zit, kan een reddingsboei werpen.

Dit commentaar werd geschreven voor het lentenummer van MO*magazine. Voor slechts 32 euro kan je hier een jaarabonnement nemen! Je kan ook proMO* worden voor slechts 4 euro per maand. Je krijgt dan ook ons magazine toegestuurd en je steunt daarmee ons journalistiek project. Opgelet: Knack-abonnees ontvangen MO* automatisch bij hun pakket.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

  • Hoofdredacteur MO*

    Jago Kosolosky (°1991) staat sinds 1 augustus 2020 aan het hoofd van MO* en MO.be. Hij volgde Gie Goris op, hoofdredacteur van MO* van bij het ontstaan van de publicatie in 2003.

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.