Rami Jarrah: 'Internationale hypocrisie vermindert geenszins het recht van Syriërs op een ander regime'

De beelden en berichten uit Aleppo tarten de menselijke verbeelding en vooral het uithoudingsvermogen van de mensen die er vast zitten. MO* belde met de Syrische journalist Rami Jarrah, die de situatie op dit moment noodgedwongen vanuit Turkije volgt.

  • © Reuters © Reuters

Weten we eigenlijk precies wat er gaande is in Aleppo op dit moment? En wie vertelt ons dat?

Rami Jarrah:Ik begrijp de behoefte om een dergelijke vraag te stellen, want veel mensen begrijpen niet echt wat er echt gaande is in Syrië, door de complexe situatie en de complexiteit van de verschillende standpunten en verhalen die hier bij betrokken zijn. Maar wat wel duidelijk is, is dat er maar twee partijen een luchtmacht hebben in rebellengebieden waar we een grote hoeveelheid doden en gewonden zien: Rusland en het Syrische regime.

Sinds het staakt-het-vuren verbroken werd, zijn er meer dan 200 burgers gedood. Gisteren (zondag) alleen al zijn er in totaal 85 mensen, waarvan 43 kinderen, gedood bij bombardementen. Wat er gebeurt is dus heel duidelijk. Drie (hoofd)kwartieren van de (Syrian) Civil Defense zijn aangevallen, twee zijn uitgeschakeld, het andere moet nu een groot gebied controleren. In dat gebied zijn de luchtaanvallen vermenigvuldigd zijn van 15-20 aanvallen per dag, naar 100.

Rusland en het Syrische regime proberen intussen ook meer rebellengroepen op de lijst met terroristische organisaties te krijgen, ook al zijn ze niet gelinkt zijn aan IS, zelfs niet aan het vroegere Jabhat-al-Nusra, dat banden had met Al Qaeda. De Syrische ambassadeur bij de VN zegt bijvoorbeeld dat Ahrar al-Sham een fosforaanval voorbereidt, om het Syrische regime er dan van te beschuldigen.

Zegt u dat de vraag of de bombardementen uitgevoerd worden door het Syrische leger of door Rusland eigenlijk niet relevant is? Dat het in wezen om “dezelfde dader” gaat?

Rami Jarrah: Precies, ze hebben heel veel gemeenschappelijke doelen. Rusland dekt veel van de fouten die het Syrische regime maakt toe. Een heel goed voorbeeld hiervan is de aanval op het VN-konvooi. De Russen wisten heel goed dat dit konvooi (Aleppo) binnenging om hulp te bieden aan een belegerde stad, waar meer dan 300.000 mensen belegerd worden. En het is aangevallen.

Vervolgens zeggen ze tegen de Amerikanen: ‘Jullie hebben troepen op de grond aangevallen. Dat was een fout. op dezelfde manier gebeurde aanval, wat ook een fout zou kunnen zijn. Maar wij hebben het niet gedaan.’ De Russen deden in totaal vier of vijf conflicterende verklaringen. In een verklaring erkennen ze zelfs dat zij de aanval uitvoerden, maar dat het konvooi door militanten begeleid werd. In een ander zeggen ze dat ze er niets mee te maken hadden en dat het konvooi zichzelf in brand stak, wat nergens op slaat.

De Russen hebben gewoon veel hefbomen in handen op een internationaal niveau. Hiervan maakt het Syrische regime gebruik. ‘Big brother’ ruimt de fouten op die het  Assad-regime aan het maken is.

Zou het enorme lijden van vandaag in Aleppo het moment kunnen zijn dat het regime en Rusland te ver gaan en dat de internationale weerslag onvermijdelijk is, en we een meer volgehouden inzet van andere partijen kunnen verwachten om het conflict te beëindigen of te verminderen? 

Rami Jarrah: “Veel te ver gaan” in Syrië is een afschuwelijke gedachte, want de dagelijkse realiteit ligt al zo ver verwijderd van wat je als algemene menselijke moraal kan beschouwen. Ik zie wel degelijk frustratie bij Frankrijk, de Britten, de Amerikanen. Bij de gesprekken die lopen bij de VN stapte een deel van de afgevaardigden van die landen gingen op toen de Syrische ambassadeur aan de VN zijn speech gaf. Rusland is er al van beschuldigd barbaars te zijn en mee te doen met aanvallen op burgers.

‘Als de VS hun verantwoordelijkheid niet nemen en proberen deze waanzin te onderdrukken, zullen ook Frankrijk of het VK of eender welke partij die stap niet zetten’

Het lijkt dus wel alsof er iets aan het gebeuren is, maar het echte probleem is dat de VS geen echte strategie lijken te hebben in Syrië. Als de VS hun verantwoordelijkheid niet nemen en proberen deze waanzin te onderdrukken, zullen ook Frankrijk of het VK of eender welke partij die stap niet zetten. Ook Turkije lijkt meer geïnteresseerd in zijn eigen belangen, en met name hun agenda met Koerdische groepen. De Turkse noch de westerse belangen zorgen voor vrijheid en democratie, vrijheid van meningsuiting of de vrijheid voor Syriërs om hun eigen leiders te kiezen.

Een kentering zal van de VS moeten komen, maar dat gebrek aan een daadwerkelijke strategie kan Rusland erg openlijk de show leiden in Syrië. 

Zijn de Verenigde Staten wel geloofwaardig als verdedigers van de mensenrechten, terwijl ze tegelijkertijd Saoedi-Arabië blijven steunen, ondanks hun aanvallen in Jemen?

Rami Jarrah: Het is totaal hypocriet en onaanvaardbaar. Ik ben het niet eens met wat er gebeurt in Jemen. En ik ben het niet eens met wat er in het verleden is gebeurd in Bahrein. Het is totaal onaanvaardbaar.

Die conflicten verklaren ook de tegenstellingen op het terrein, waar sjiitische politieke groepen, zoals Hezbollah en de Iraanse regering die een aantal van deze opstanden steunen, en soennitische groepen of landen die andere opstanden steunen. Deze hypocrisie ondermijnt of delegitimeert echter op geen enkele manier de aspiraties van Syriërs die tegen Assad zijn en een verandering van bewind willen zien.

In de voorbije vijf jaar zijn er erg veel verklaringen afgelegd en beloftes gedaan door leden van de internationale gemeenschap. Maar een voor een liet elk land dat beloftes maakte de Syriërs in de steek. De VS lijken enkel vol te houden omdat ze alle betrokken partijen willen vermoeien en radeloos maken, inclusief Rusland, inclusief Hezbollah, inclusief Iran, inclusief de Syrische regering, om zo in de toekomst een zwakkere versie te krijgen van die groepen of landen die zich tegen de VS verzetten. Dit heeft niets te maken met democratie of veiligheid of het stoppen van de oorlog tegen burgers in Syrië.

De internationale context is cynisch, zegt u. Hebt een voorstel dat de VN-veiligheidsraad op dit moment zou kunnen waarmaken om vooruitgang te boeken? 

Rami Jarrah: Ik heb een voorstel. Het probleem is dat het niet serieus genomen wordt omdat het niet past in de manier van denken die overheerst bij degenen die zogezegd de oorlog proberen te beëindigen.

Jabhat Al-Nusra was gelieerd aan Al Qaeda, al heeft die geen echte middelen om Nusra te ondersteunen, van wapens te voorzien, of iets gelijkaardigs. Na veel druk van de internationale gemeenschap, en nog belangrijker, van binnen de Syrische samenleving, beantwoordde Al-Nusra om te breken met Al Qaeda. Ze aanvaardden dat ze zich op dit moment enkel met de Syrische strijd moesten bezighouden, niet met Palestina.

Al Nusra doet, met andere woorden, aan diplomatie, maar dat wordt niet aanvaard door de internationale gemeenschap.

‘In Syrië is er wel degelijk behoefte aan een vertegenwoordiging voor soennitische moslims, zoals die er al is voor sjiitische moslims’

In Syrië is er wel degelijk behoefte aan een vertegenwoordiging voor soennitische moslims, zoals die er al is voor sjiitische moslims. Tegenover Hezbollah, Iran en Rusland, die deze partijen steunt, is er ook een soennitische macht nodig, die door de mensen wordt geaccepteerd om hen te vertegenwoordigen en die mee aan de onderhandelingstafel kan zitten en diplomatiek in plaats van gewelddadig kan optreden.

Het is verre van een perfecte situatie om mensen of groepen, die tot op zekere hoogte extreem zijn, te betrekken in het politieke proces. Maar de realiteit is dat we moeilijke keuzes moeten maken. En dan wil ik de soennitische moslims vertegenwoordigd weten. 

Zou je zeggen dat het nieuwe Al-Nusra die vertegenwoordiging zou zijn, of daar deel van zou kunnen uitmaken? 

Rami Jarrah: Al-Nusra kan een klein aandeel hebben in die vertegenwoordiging. Maar we praten over Jabhat Fateh al-Sham en niet Al-Nusra, want dat is gestopt. Ze kunnen beter dan eender wie de situatie te controleren en ervoor zorgen dat iedereen gemaakte afspraken houdt. Ze hebben al laten weten dat ze deel willen uitmaken van dat politieke proces. Het lijkt geen perfecte situatie, maar het is een onvermijdelijke keuze vandaag.

Iedereen, Rusland incluis, herhaalt dat een politieke oplossing de enige oplossing is, en dat een militaire oplossing ons nergens brengt. Maar tegelijk zegt het Syrische regime, dat door Rusland gesteund wordt: ‘We heroveren elke centimeter Syrisch grondgebied.’ Er is dus geen ernst in een politieke oplossing. Dat betekent dat de oppositie zich moet verenigen tot één organisatie, die ook in staat is te vechten, in het geval de politieke dialoog nergens toe leidt of als antwoord op de blijvende bombardementen van het regime.

Bent u nog in staat om naar plaatsen als Aleppo te gaan op dit moment? Of is het onmogelijk geworden om in en naar Syrië te reizen?

Rami Jarrah: Mijn probleem is de Turkse staat. Ik en anderen in mijn geval kunnen niet reizen, omdat we geen wettelijke papieren krijgen in Turkije sinds ik gearresteerd werd op de grens, toen ik probeerde over te steken. Ik ging de Turkse president ontmoeten en stak de grens over op basis van Turkse instructie, maar werd niettemin opgepakt. Sindsdien ben ik twee keer gearresteerd en naar de gevangenis gegaan.

Wie voor humanitaire hulp, als dokter of als handelaar naar Syrië wil, wordt minstens gedoogd door Turkije. Want dat brengt wat op. Maar voor journalisten zijn er geen procedures om in Syrië te geraken via Turkije. Het resultaat is censuur.

De enige reden waarom er geen buitenlandse journalisten berichten vanuit Aleppo, is dat Turkije hen niet toelaat. Tegelijk kregen een buitenlandjournalist van TRTworld en een buitenlandjournalist van Anadolu wel toestemming om naar Jarabulus te gaan. Ze laten dus de mensen binnen die hun verhaal gaan verkondigen, maar niemand anders. Ze doen dit omdat  ze de zaken die zij doen willen verhullen, waaronder de mensenrechtenschendingen tegen de Koerden. Het gevolg is dat alleen het Syrische regime, de Russen en enkele lokale groepen hun berichten de wereld kunnen in sturen.  

Om hun eigen agenda’s te dienen?

Rami Jarrah: Inderdaad. Wij hebben geen legitieme, onafhankelijke media in Syrië, en Turkije is de eerste en belangrijkste verantwoordelijke daarvoor. 

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.