‘Minder vlees eten is nieuwe vorm van solidariteit’

In zijn campagne heeft Broederlijk Delen veel aandacht voor programma’s in Burundi. Daar ondersteunt de ngo boeren die na jaren van voedselhulp opnieuw hun eigen voedsel willen produceren.

Oog hebben voor lokale dynamieken, betekent niet dat De Greve de bredere context uit het oog verliest. ‘Opdat ontwikkelingssamenwerking blijvende resultaten kan neerzetten, moet aan een aantal voorwaarden voldaan zijn: een handelskader dat kansen biedt, vrede en veiligheid, bestuurlijke voorwaarden… Op die voorwaarden invloed proberen uit te oefenen, via lobbywerk, is in de loop der jaren een belangrijk onderdeel van het takenpakket van menige ngo geworden.’

De Greve, die een verleden in de landbouw- en voedselsector heeft, volgt met bezorgdheid de problematiek van de hoge voedselprijzen. De structurele oorzaken daarvan zijn hem niet onbekend: ‘De klimaatverandering leidt tot slechte oogsten en de groeiende middenklasse in Azië eet meer vlees. Voor één kilo vlees heb je zeven kilo granen nodig. De Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO) zegt dat de voedselproductie tegen 2050 met zeventig procent moet toenemen. Maar de FAO trekt gewoon de lijn van de stijgende vleesconsumptie door –met als gevolg dat in 2050 de helft van de graanproductie zal dienen om dieren te voederen. Wij in het Westen moeten minder vlees eten. Onze vleesconsumptie draagt mee bij tot het hongerprobleem. Vegetarischer eten is een nieuwe vorm van solidariteit en ligt overigens helemaal in de lijn van onze aloude Vastenactie. We willen niemand dwingen maar wel bewust maken. Je kan ook vanuit de marktlogica bekijken: vlees is nu te goedkoop; niet alle kosten ervan zitten in de prijs. Het invoeren van een vleestaks is een mogelijke oplossing.’

Lees ook het Zaterdaginterview met Pol De Greve.