De ontwikkelingssamenwerking voorbij?

Het is al vaker gezegd dat ontwikkelingshulp zijn tijd heeft gehad. Zoals een van de panelleden het op de viering van ‘vijftig jaar ontwikkelingssamenwerking’ in oktober 2014 het verwoordde: “De traditionele ontwikkelingssamenwerking heeft haar houdbaarheidsdatum overschreden; het is tijd voor een uitstap.” Dat is het onderwerp van deze paper: de ontwikkelingssamenwerking voorbij, niet als een kant-en-klare blauwdruk, maar als een basis voor verder debat en diepere reflectie.

  • © Olivia Rutazibwa © Olivia Rutazibwa

Dinsdag 21 oktober 2014 was een belangrijke dag voor de Belgische ontwikkelingssamenwerking. In het Egmontpaleis. in Brussel werd ‘Vijftig jaar samenwerking tussen de Belgische ngo’s en de Belgische overheid’ gevierd. Presentaties, debatten, discussies, een toespraak van de pas aangetreden minister van Ontwikkelingssamenwerking en als afsluiting – hoe kan het anders? – een roezemoezige babbelreceptie.

Er waren beelden en verhalen uit het verleden. Dat hoort erbij, want de geschiedenis is natuurlijk belangrijk. Maar gelukkig was er hoofdzakelijk debat over de toekomst van onze ontwikkelingssamenwerking en – gelukkig – ook over de toekomst ‘na de ontwikkelingssamenwerking’, beyond aid, zoals dat zo mooi klinkt in het Engels.

We blikken terug op de oorsprong van de ontwikkelingshulp en beschrijven kort hoe fundamenteel de wereld van vandaag verschilt van die van toen. En we stellen vast dat de sector van de hulp maar weinig oog lijkt te hebben voor die veranderingen, waardoor hij zijn relevantie en legitimiteit verliest, mede omdat zijn visie op het concept ‘ontwikkeling’ niet realistisch is.

Daarna stellen we een alternatief voor: ‘samenwerken’ in plaats van ‘ontwikkelen’ als centraal begrip in het discours over onze relaties met ‘de rest’. In die samenwerking kunnen alle burgers, alle instellingen, zowel van de overheid als in de privésector, een actiefaandeel hebben. In die benadering wacht een fundamenteel nieuwe rol voor zowel de overheid als de ngo’s.

Het hoeft wellicht niet gezegd, maar misschien is het beter om het toch uitdrukkelijk te vermelden: onze kritiek en ons voorstel gelden voor hulp die wil bijdragen aan ontwikkeling, niet voor de noodhulp en de humanitaire hulp.

Download hier de volledige MO*paper

Over de auteur

Marcus Leroy bekleedde gedurende 35 jaar leidende posities in de Belgische ontwikkelingssamenwerking in Rwanda, Indonesië, Zaïre/Congo, zuidelijk Afrika, Vietnam, Cambodja en de Filipijnen, en bij de Permanente Vertegenwoordiging van België bij de VN in New York.

Over de MO*papers

MO*papers is een serie analyses die uitgegeven wordt door Wereldmediahuis vzw. Elke paper brengt fundamentele informatie over een tendens die de globaliserende wereld bepaalt. MO*papers worden toegankelijk en diepgaand uitgewerkt.

MO*papers worden niet in gedrukte vorm verspreid. Ze zijn gratis downloadbaar op www.MO.be/papers. Bij het verschijnen van een nieuwe paper wordt een korte aankondiging gestuurd naar iedereen die zich registreert op www.MO.be/papers.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2793   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2793  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.