Brussels Stripmuseum kleurt Chinees

 

In het Brussels Stripmusuem loopt tot september een tentoonstelling over het Chinese beeldverhaal dat in het Chinees manhua wordt genoemd. De 350 tentoongestelde stripverhalen zijn onderverdeeld in 95 groepen en tonen een gediversifieerd panorama gaande van vooroorlogse meesters over manhua in dienst van politiek en revolutie tot en met de hedendaagse strips.

 

De oudste Chinese tekeningen waren op steen vanaf de elfde eeuw voor onze tijdrekening en ook op aardewerk rond 4000 voor Christus. Het oudste Chinese geïllustreerde boek, gedrukt aan de hand van houtsneden, dateert uit het jaar 868, lang voor de uitvinding van de boekdrukkunst door Gutenberg.

 

Sun Yat-Sen die in 1911 de Republiek oprichtte gebruikte Hong Kong’s manhua om propaganda tegen de Qing-dynastie te voeren. Deze manhua (Chinese strips) namen net als in België een grote vlucht in de eerste helft van twintigste eeuw. De lithografische drukmethode droeg bij tot het verspreiden van de kunst. Vanaf 1870 begonnen spotprenten hun intrede te doen in dagbladen en tijdschriften.

 

Tegen de jaren twintig begonnen kleine stripboekjes ter grote van een handpalm populair te worden: deze lianhuanhua (kettingbeelden) bevatten maar één beeld per pagina, maar waren zeer populair.

 

Het eerste succesvol manhua magazine Shanghai Sketch verscheen in 1928. Tussen 1934 en 1937 werden in Shanghai 17 manhua magazines gepubliceerd. Het formaat zou de propaganda dienen tijdens de oorlog tegen Japan.

 

Meneer Wang, de eerste held die in verschillende Chinese strips terugkeerde, verscheen in 1929, hetzelfde jaar als Kuifje. Het beroemdste Chinese personage San Mao werd geboren in 1935, in hetzelfde jaar als de Blauwe Lotus, het avontuur van Kuifje in China!

 

 

Auteur Zhang Leping tekende voor 1935 200 San Mao verhalen en herlanceerde San Mao na de oorlog in 1946. Een film over zijn leven werd een van de klassiekers bij de oprichting van de Volksrepubliek. Mao gebruikte de lianhuahua voor volksopvoeding maar onder de Culturele Revolutie wordt Zhang Leping als ‘reactionair’ bestempeld. 

 

Tijdens de jaren tachtig profiteerde de kunst van een golf van liberalisering. Vele schilders die zich om den brode op manhua hadden toegelegd keren terug naar de schilderkunst. De lianhuahua verliezen hun rol als eerste bron van ontspanning ten voordele van de televisie. Ook worden ze vervangen door de Japanse manga’s en manga-films.

 

Toen China aan de vooravond van de 21ste eeuw werd opengesteld voor de wereldmarkt, kwamen de Chinezen in contact met Europese, Amerikaanse en Japanse strips. Deze vormden een nieuwe inspiratiebron voor auteurs. Zij namen het principe over van platen die in hokjes zijn verdeeld met daarin de dialogen. Terwijl een insider publiek van volwassenen vooral interesse heeft voor westers geïnspireerde strips, lezen de jongere generaties bij voorkeur Aziatische manga’s, omdat ze van jongs af aan zijn opgevoed met Japanse tekenfilms.

 

De expo in het Brussels Stripmuseum loopt tot in september en werd verschillende jaren voorbereid. Commissaris Jean-Claude de la Royère kreeg de samenwerking van de China Arts and Entertainment Group. Uiteindelijk werden 350 Chinese strips weerhouden en deze vallen uiteen in 95 groepen die kunnen onderverdeeld worden in ‘Geschiedenis van de Chinese spotprenten’, ‘De culturele overdracht’, ‘Revolutionaire beelden’, ‘Chinese humor’ en de ‘Moderne Manhua’. De expo wil de bezoekers een antwoord geven op vragen als “Wat lezen Chinezen?” “Lezen ze stripverhalen?” en “Is stripkunst even populair in Beijing als in Brussel?”.

 

Meer info: www.stripmuseum.be