Kikkererwten en tuinbonen, "redders van het klimaat"

Peulvruchten hebben de capaciteit om stikstof uit te lucht vast te leggen in de grond en te gebruiken voor hun groei. Daarom hebben ze minder meststoffen nodig – zowel organische als synthetische — wat bijdraagt tot een vermindering van de uitstoot van broeikasgassen.

De productie en het gebruik van synthetische meststoffen vormen een belangrijke bron van broeikasgassen. Het veelvuldige gebruik ervan kan het lokale milieu ook schaden.

Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO) kunnen peulvruchten die verwerkt worden in diervoeder er bovendien toe leiden dat herkauwers minder methaan uitstoten, een van de krachtigste broeikasgassen.

Duurzame landbouw

Bovenop de voordelen voor de klimaatverandering wijst de FAO op het feit dat peulvruchten kunnen bijdragen tot een meer duurzame landbouw in het Zuiden. De productie van peulvruchten in het Zuiden bleef volgens de organisatie lange tijd achterop hinken ten voordele van andere gewassen. Meer productie van peulvruchten kan boeren helpen om meer diversiteit te creëren in hun inkomsten.

De stikstof-regulerende capaciteit van peulvruchten leidt er ook toe dat de kwaliteit en vruchtbaarheid van de landbouwgrond verbetert. Door afwisselend met andere gewassen ook peulvruchten te oogsten zou niet alleen de biodiversiteit van de boerderij maar ook die van de grond verbeteren.

Winst voor mens en milieu

Op een conferentie over peulvruchten in april van dit jaar in Marokko werd aanbevolen om tegen 2030 de productie van peulvruchten met 20 procent te doen toenemen omdat ze een win-win-situatie opleveren voor mens en milieu: gezondere grond, lagere uitstoot van broeikasgassen, meer voedselzekerheid en extra inkomsten voor landbouwers.

Peulvruchten bevatten ook weinig vet en vormen een rijke bron aan proteïnes waardoor ze een ideale vleesvervanger zijn. Dat is niet alleen belangrijk in westerse diëten maar ook voor bewoners van regio’s waar vlees schaars is of mensen niet beschikken over voldoende middelen om het te betalen.

Peulvruchten zijn alvast populair: de productie ervan steeg van 64 miljoen hectare in 1961 tot bijna 86 miljoen in 2014.