Zimbabwaanse vrouwen palmen taxisector in

Mavis Gotora loopt de straat op en neer terwijl ze mensen probeert te overtuigen om in haar taxi te stappen. Ze doet dit al acht jaar, maar in het begin was het niet makkelijk. “Ik moest hard werken en opboksen tegen verbaal agressieve taxichauffeurs die jaloers waren op mijn succes”, vertelt ze. “Ze riepen me allerlei scheldnamen toe en noemden me een hoer, maar ik veroverde mijn plaats in de industrie”.

ik veroverde mijn plaats in de industrie

De meeste vrouwen zoeken een baan als kapster of straatverkoper, maar Gotora koos voor de baan als taxichauffeur, en dat heeft haar geen windeiren gelegd. “Ik bouw een huis en heb een eigen auto gekocht. Zodra die aankomt, maak ik er een taxi van en start ik mijn eigen zaak”, zegt ze.

Ze is lang niet de enige. Volgens de Female Drivers Association of Harare (Fedah), zijn in het hele land al 3.200 vrouwelijke chauffeurs actief in de publieke transportsector. Ongeveer een vijfde rijdt met een taxi, en hun aantal groeit gestaag van zo’n honderd in 2007 tot meer dan zevenhonderd vandaag.

Economische noodzaak

Die opmars heeft vooral te maken met de omstandigheden in het land, zegt Lynette Muzondiwa van Fedah. “Al meer dan tien jaar krimpt de Zimbabwaanse economie, waardoor veel vrouwen werkloos worden en noodgedwongen elke baan moeten grijpen, ook al is het in een sector die door mannen gedomineerd wordt.”

Ook Tinashe Murwira is tevreden met haar keuze voor een baan als taxichauffeur. “We moeten elke week 250 dollar afstaan aan de eigenaar, wat overblijft is voor onszelf”, zegt ze. “Dat is heel anders dan wat je als straatverkoper verdient.”

Toch is ze het eens met Gotora dat het geen makkelijke baan is. “We moeten elkaar de loef afsteken op straat, en onze mannelijke collega’s nemen ons kwalijk dat we sneller klanten vinden”, zegt ze. “Aan de andere kant hebben we soms klanten die ons lastigvallen voor seksuele diensten”.

Eigenaars van taxi’s, zoals Nkosana Dlamini, zien de vrouwelijke chauffeurs graag komen. “In de taxibusiness moet je je middelen aan betrouwbare personen toevertrouwen, en vrouwen hebben dan een streepje voor”, zegt hij. “Bovendien rijden ze minder roekeloos dan hun mannelijke collega’s.”