Een kreet om hulp

Door Greta Thunberg

Goeiedag, ik heet Greta Thunberg. Ik ben 15 jaar en kom uit Stockholm. Ik schoolstaak aan het Zweedse parlement om de aandacht te vestigen op de klimaatcrisis. Elke vrijdag zitten we daar, totdat Zweden het klimaatakkoord van Parijs naleeft. We roepen iedereen op om hetzelfde te doen. Waar je ook bent, ga voor je parlement of lokaal regeringsgebouw zitten, totdat je land genoeg doet om onder de twee-gradendoelstelling te blijven.

En trouwens, deze uitspraak hier (wijzend naar het spandoek achter zich, nvdr), 1.5 °C to stay alive, is erg misleidend. Natuurlijk zou het fantastisch zijn als we de opwarming tot anderhalve graad konden beperken, maar dat is in de praktijk onmogelijk. Misschien vinden we in de toekomst een manier om dit te bereiken, maar daarop kunnen we nu onze focus niet leggen omdat die opwarming al ingebakken zit in ons huidige systeem.

Wat voor zin heeft het?

Als we alle huidige emissies van België en Zweden meerekenen, inclusief luchtvaart, import en export van goederen, en als we rekening houden met het rechtvaardigheidsaspect -zoals het duidelijk staat geschreven in het akkoord van Parijs en in het Kyotoprotocol– dan moeten rijke landen zoals Zweden of België hun uitstoot met 15 procent per jaar verminderen. Zo krijgen ontwikkelingslanden de kans om hun levensstandaard te verhogen door infrastructuur aan te leggen die wij al hebben opgebouwd, zoals wegen, scholen, ziekenhuizen, elektriciteit, drinkbaar water enzovoort.

‘Wat voor zin heeft studeren als onze maatschappij en onze politici niks geven om de belangrijkste feiten van de meest verfijnde wetenschap’

Sommige mensen zeggen dat we beter op school zouden zitten in plaats van te staken. Maar waarom zouden we studeren voor een toekomst die er weldra niet meer zal zijn? Als niemand ook maar iets doet om die toekomst te redden?

En wat voor zin heeft het om feiten te leren binnen het schoolsysteem, als onze maatschappij en onze politici klaarblijkelijk niks geven om de belangrijkste feiten van de meest verfijnde wetenschap, die nota bene voortkomt uit datzelfde schoolsysteem?

Vandaag verbruiken we 100 miljoen vaten olie, elke dag! Er is geen politiek om dat te veranderen, er zijn geen regels om die olie in de grond te houden. We kunnen de wereld dus niet redden door de regels te volgen want de regels moeten veranderen. Alles moet veranderen. En we moeten vandaag beginnen.

Je hoeft helemaal nergens naartoe te gaan om te protesteren tegen de klimaatcrisis want de klimaatverandering is overal. Je kan bij om het even welk overheidsgebouw gaan staan of zitten, waar dan ook ter wereld, en evengoed een punt maken. Je kan bij om het even welk olie- of energiebedrijf of tankstation gaan staan, bij om het even welke voedingswinkel, krant, luchthaven, vleesproducent of tv-zender in de wereld. Niemand doet genoeg, alles en iedereen moet veranderen.

Existentiële dreiging

Vorige maand stelde de secretaris-generaal van de Verenigde Naties (António Guterres, nvdr) dat we nog tot 2020 hebben om het roer om te gooien. Vanaf dan moeten de emissies drastisch dalen om binnen de doelstellingen van Parijs te blijven. Zo niet, staat onze wereld een existentiële dreiging te wachten.

Als mensen wisten wat wetenschappers weten, namelijk dat we slechts 5 procent kans maken om de doelstellingen van Parijs te halen, en als mensen wisten welk doemscenario ons te wachten staat als we de globale opwarming niet onder de twee graden kunnen houden, dan zouden ze me niet hoeven te vragen waarom ik staak voor het Zweeds parlement. Want als iedereen wist hoe ernstig de situatie is en hoe weinig er effectief wordt gedaan, dan zou iedereen naast ons komen zitten.

In Zweden leven we alsof we over de grondstoffen van 4,2 planeten beschikken. België heeft er 4,3 nodig. Beide ecologische voetafdrukken behoren tot de hoogste tien ter wereld. Dat betekent dat Zweden en België jaarlijks een equivalent van drie jaar aan natuurlijke grondstoffen stelen van toekomstige generaties. Wij, die tot die toekomstige generaties behoren, eisen dat Zweden, België en alle andere landen hieraan een einde maken en binnen de planetaire grenzen beginnen te leven.

De stilte is het ergst

Dit is een kreet om hulp, aan alle kranten die deze crisis nooit als een crisis hebben behandeld. Aan alle influencers die voor alles opkomen, behalve het klimaat en het milieu. Aan alle politieke partijen die doen alsof ze het klimaatvraagstuk ernstig nemen.

‘Als enkele kinderen wereldwijd het nieuws halen, gewoon omdat ze enkele weken niet naar school gaan, beeld je dan eens in wat we samen zouden kunnen doen als we het echt wilden’

Aan ieder van jullie die op de hoogte is, maar liever de andere kant opkijkt, elke dag opnieuw, omdat de veranderingen die nodig zijn om de rampzalige klimaatverandering af te wenden, jullie meer angst lijken in te boezemen dan de catastrofale klimaatverandering zelf.

Jullie stilte is bijna het allerergste. De toekomst van alle komende generaties rust op jullie schouders. Wat jullie nu doen, kunnen wij, kinderen, niet meer veranderen wanneer we volwassen zijn.

Veel mensen zeggen dat Zweden of België maar kleine landen zijn, en dat het niet uitmaakt wat wij doen. Maar, als enkele kinderen wereldwijd het nieuws halen, gewoon omdat ze enkele weken niet naar school gaan, beeld je dan eens in wat we samen zouden kunnen doen als we het echt wilden. Elke afzonderlijke persoon telt. Elke uitstoot telt. Elke kilogram. Dus alsjeblieft, behandel deze klimaatcrisis als de acute crisis die ze is en geef ons een toekomst. Ons leven ligt in jullie handen.

Het is tijd om op te komen voor het klimaat.

Vertaling: Jozefien Desaever (Aardewerk)