Gelijke onderwijskansen: 4 intelligente stappen om effectiever te werken
Je wist het of je wist het niet maar Vlaanderen heeft een gelijkekansenbeleid rond onderwijs (GOK). Ondertussen bestaat dat beleid al meer dan vijftien jaar, maar uit onderzoek van het Rekenhof blijkt dat de kansen van kansarme leerlingen in vergelijking met kansrijke leerlingen nauwelijks verbeteren of zelfs slechter worden. Hoe moet het nu verder? Het gelijkekansenbeleid kan verder ingevuld en geëvalueerd worden waar nodig. Maar laat al één ding duidelijk zijn: een IQ-test hoort daar niet bij.
Financiering
De Vlaamse Regering voorziet (terecht!) al jaren extra middelen (werking/personeel) voor scholen die leerlingen hebben uit een kwetsbare socio-economische omgeving. Op die manier erkent de overheid dat deze leerlingen extra zorg nodig hebben. Het probleem is echter dat niet alle scholen effectief de middelen krijgen waar ze recht op hebben. Deze middelen worden onder andere verdeeld via een scholengroep of een scholengemeenschap. Het komt terecht in een grote pot en als schooldirecteur moet je al verdomd goed weten of je school krijgt waar ze recht op heeft. Een beleid kan pas goed werken als de middelen dan ook goed terecht komen. Komen de middelen uiteindelijk terecht bij een school, is het ook belangrijk dat er doorlichting volgt. De Onderwijsinspectie moet blijven nagaan of scholen werken aan gelijke onderwijskansen.
Aanpak GOK
Een GOK-beleid betekent een beleid op maat van de leerlingen in scholen. Een keurslijf van standaard lesmethodieken- of materialen werkt niet en verbetert de gelijke kansen ook niet. Leerkrachten willen graag op maat werken, maar krijgen daar niet altijd de ruimte voor. En net alleen zo kan het GOK-beleid goede resultaten bereiken. We verwachte dat pedagogische begeleidingsdiensten scholen nog meer ondersteunen.
Buiten de schoolmuren
Gelijke kansen worden niet alleen gecreëerd op de schoolbanken. Kansarme leerlingen vinden niet de weg tot reguliere buitenschoolse hulp. Ze worden aan hun lot overgelaten en zo blijft de ongelijkheid in stand. De ontoegankelijkheid van bepaalde hulpverlening wordt afgeschoven op gezinnen, maar ook op scholen. We zien zelforganisaties en vrijwilligers zich uit noodzaak en maatschappelijk engagement taken van hulpverleners opnemen. Zelforganisaties vervullen hierin een waardevolle rol en spelen in op de tekortkomingen en noden in het onderwijs. Het onderwijs moet er dus niet alleen voor staan om gelijke (onderwijs)kansen te verwezenlijken, andere beleidsdomeinen zoals Welzijn moeten hun steentje ook bijdragen.
Rechtvaardige evaluatie
We zouden het bijna vergeten dat het hier over leerlingen gaat en niet enkel over budgetten en aanpak. (On)bewust loopt er heel wat mis in de beoordeling van leerlingen. Een leerling met een taalachterstand?, scoort niet automatisch slecht op geschiedenis of wiskunde. Er zijn redenen waarom IQ-testen in het onderwijs niet als evaluatietool worden ingezet. Deze nu wel gebruiken als middel om het gelijke kansenbeleid te evalueren, is om een aantal redenen problematisch. Niet in het minst omdat IQ geen vaststaand gegeven blijkt te zijn, en vorming om meer gaat dan enkel IQ.
Landry Mawungu is directeur Minderhedenforum en Frederic Vanahauwaert is algemeen coördinator Netwerk tegen Armoede
Maak MO* mee mogelijk.
Word proMO* net als 2790 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.
Meer verhalen
-
Reportage
-
Nieuws
-
Nieuws
-
Nieuws
-
Nieuws
-
Nieuws