Het front tegen corona ligt ook in het Zuiden

Het coronavirus doet ons land naar adem happen. Maar als corona in het Zuiden uitbreekt, voelen we de verwoestende impact allemaal. Wouter De Vriendt, Kamerlid voor Groen, pleit voor internationale solidariteit, ook uit eigenbelang, want dit virus kent geen grenzen.

Op 16 april publiceerde de OESO nieuwe cijfers van de budgetten voor ontwikkelingssamenwerking in 2019. Ons land blijft steken op 0,42% van het BNI. We blijven daarmee ver onder het wettelijk vastgelegde objectief van 0,7%. De dalende lijn van de voorbije jaren zet zich dus verder.

Als we wat uitzoomen, is een kwakkelend ontwikkelingsbudget niet noodzakelijk het dominante beeld. Andere landen springen wél vlot over de lat. In 2019 bereikten Denemarken, Zweden, het Verenigd Koninkrijk, Luxemburg en Noorwegen de 0,7% doelstelling. En in 18 andere OESO-landen ging het budget omhoog. Meer slagkracht voor ontwikkelingssamenwerking is dus geen fictie, maar een kwestie van politieke wil. Welvaart in het Zuiden is ook in ons belang. Waarom is het zo moeilijk om de collega’s in ons parlement hiervan te overtuigen?

Meer slagkracht voor ontwikkelingssamenwerking is dus geen fictie, maar een kwestie van politieke wil

Zeker in deze tijden moeten we solidair zijn met het Zuiden. De COVID-19 crisis is een enorme uitdaging voor landen met een gebrekkige gezondheidszorg, zwakke overheid en overbevolkte gebieden. De Wereldgezondheidsorganisatie verwacht 10 miljoen besmettingen op het Afrikaanse continent.

Bijna drie miljard mensen hebben geen toegang tot schoon water. Oxfam waarschuwt dat corona een half miljard mensen in de armoede kan duwen. De wereldwijde strijd tegen armoede zou een decennium teruggedraaid worden. En de VN-organisatie UNDP schat het inkomensverlies voor ontwikkelingslanden op minstens 220 miljard dollar.

Internationale solidariteit nu on hold zetten is het domste wat we kunnen doen. Het is ook in het belang van Europa om een uitbraak van het virus in het Zuiden tegen te gaan. Want corona kent geen grenzen.

De economische schok van het virus zal ontwikkelingslanden doen daveren. Overheidsinkomsten zullen dalen, uitgaven zullen stijgen, en schuldaflossingen dreigen te ontsporen. Tenzij donoren financiële ademruimte scheppen. Emmanuel Macron schaarde zich al achter de oproep van UNCTAD tot een moratorium op de betaling van schulden door ontwikkelingslanden.

De groene fractie trekt al weken aan de kar om met België hetzelfde te doen. Deze week bevestigde de regering-Wilmès: tot in maart 2021 wordt de terugbetaling van de 282 miljoen euro schulden aan België opgeschort. Dat is een noodzakelijke eerste stap, maar ze moet gevolgd worden door een significante, permanente kwijtschelding van schulden. Alleen zo wordt de financiële strop losser en komen er middelen vrij voor meer welvaart en welzijn in het Zuiden.

Navelstaarderij is uit den boze. Mondiale solidariteit is meer dan ooit nodig

Maar ook op korte termijn zijn inspanningen nodig om een uitbraak van COVID-19 te vermijden. Op 25 maart lanceerde de VN een COVID-19 Global Humanitarian Response Plan. Dit noodplan is een gezamenlijke inspanning van een aantal VN-agentschappen en vraagt 2 miljard dollar om tegemoet te komen aan de meest dringende gezondheids- en humanitaire uitdagingen. Helaas is tot nu toe slechts 20% van het noodplan gefinancierd.

Als lid van de VN-Veiligheidsraad en stichtend lid van de Europese Unie moet België voorop lopen in de strijd voor meer internationale solidariteit. Deze week kondigde minister Alexander De Croo een extra bijdrage aan van 17 miljoen euro, waaronder 5 miljoen euro voor het Internationale Rode Kruis. Dat is goed, maar tegelijk blijft zijn partijgenoot Maggie De Block weigeren om enkele tientallen kinderen zonder ouders uit de overbevolkte Griekse vluchtelingenkampen in België op te vangen. Ons land legt het humanitaire spreidingsplan van de Europese Commissie naast zich neer. Dat is een pure schande.

COVID-19 doet ons land naar adem happen. Maar als corona in het Zuiden uitbreekt, voelen we de verwoestende impact allemaal. Navelstaarderij is uit den boze. Mondiale solidariteit is meer dan ooit nodig.

Wouter De Vriendt, Kamerlid Groen