President Obama, it is time to go!

Al meer dan vijftig jaar liggen in ons land Amerikaanse kernwapens. Die zijn nutteloos, duur en gevaarlijk. Bovendien zijn de VS van plan om die B61 kernwapens te moderniseren. De B61 wordt een nucleaire precisiebom. Daarmee verhoogt de NAVO haar nucleaire slagkracht aanzienlijk. Dat gaat lijnrecht in tegen de engagementen vervat in het non-proliferatieverdrag. Bovendien kost dat enorm veel geld. Geld dat er niet is.

Daarom stapte de Belgische Coalitie tegen Kernwapens naar het kabinet van Di Rupo. Ze overhandigden hem een cadeautje voor de Amerikaanse president: Belgische chocolade in de vorm van een kernbom, met de opschriften “Avoid nuclear meltdown” en “Expiration date: 1991”.

Twee Nobelprijzen voor de Vrede

Het gebeurt niet elke dag dat Nobelprijswinnaars voor de Vrede elkaar ontmoeten. Obama kreeg de Nobelprijs als aanmoediging voor zijn beloften van nucleaire ontwapening. De Europese Unie voor het brengen van stabiliteit en vrede in Europa. De bal voor nucleaire ontwapening ligt volgens de Amerikanen nu in het kamp van de Europese landen

Gesteund door het brede maatschappelijke draagvlak voor verwijdering van de kernwapens uit Kleine Brogel, vragen wij aan Di Rupo om die verwijdering op de agenda te plaatsen. Die kernwapens hebben immers al lang hun tijd gehad, de Koude Oorlog is voorbij.

Obama is in Europa naar aanleiding van de Nuclear Security Summit in Den Haag. Daar bekeken staatshoofden en regeringsleiders hoe ze nucleair terrorisme kunnen voorkomen. Opvallend afwezig op de agenda waren de eigen kernwapens van de nucleaire machten. Hoe kunnen we het hebben over nucleaire veiligheid als we niet ook over de eigen nucleaire ontwapening praten?

Wacht niet op de NAVO

Onze regering bewijst lippendienst aan nucleaire ontwapening, maar neemt geen enkel concreet initiatief en houdt zelfs vorderingen tegen.

De regering beloofde in haar regeerakkoord dat ze zou pleiten voor “het revitaliseren en het eerbiedigen van het non-proliferatieverdrag” en dat ze zou ijveren “voor internationale initiatieven met het oog op een verdere ontwapening – inbegrepen nucleaire – en voor een verbod op wapensystemen met een willekeurig bereik en/of die disproportioneel veel slachtoffers maken.

Daarvan is in de praktijk jammer genoeg niks van te merken. Onze regering bewijst lippendienst aan nucleaire ontwapening, maar neemt geen enkel concreet initiatief en houdt zelfs vorderingen tegen. In plaats van samen met Nederland en Duitsland duidelijk te maken dat we van die kernwapens af willen, legt de regering zich neer bij de patstelling binnen de NAVO, waar de gesprekken over ontwapening de afgelopen jaren op niets uitliepen.

NAVO met lege handen

In mei volgend jaar is er opnieuw een Herzieningsconferentie van het non-proliferatieverdrag. Daar wordt gekeken welke vooruitgang geboekt is in de uitvoering van het verdrag en welke concrete stappen gezet moeten worden om de verdere verspreiding van kernwapens te voorkomen en om nucleaire ontwapening te realiseren.

Op de vorige Review Conference in 2010 werd een actieplan aangenomen met daarin concrete actiepunten op vlak van nucleaire ontwapening, waaronder het engagement “om verder de rol en betekenis van nucleaire wapens te verminderen in alle militaire en veiligheidsconcepten, doctrines en beleidskeuzes.”

In het kader van de derde voorbereidingsvergadering in aanloop naar de “NPT Review Conference”, van 28 april tot 9 mei in New York, wordt van de kernwapenstaten verwacht dat ze hun resultaten op vlak van nucleaire ontwapening voorleggen.

Helaas vertrekken de NAVO-landen met lege handen naar de vergadering: in plaats van te ontwapenen, investeren ze in nieuwe kernwapens en in het verhogen van de nucleaire slagkracht van de NAVO.

Als ze de geloofwaardigheid van het non-proliferatieverdrag niet nog verder willen ondermijnen, zullen ze dringend werk moeten maken van nucleaire ontwapening. Het schrappen van de moderniseringsplannen voor de B61 en de verwijdering van de Amerikaanse kernwapens uit Europa zouden alvast een goede stap zijn