Het recht op onderwijs is een recht voor alle kinderen voor, tijdens en na een crisis

Van gezondheidscrisis naar onderwijscrisis

© UNICEF

De coronapandemie is een noodsituatie voor de volksgezondheid, maar ook veel meer dan dat. Als kinderen niet kunnen blijven leren, kan het een heuse onderwijscrisis worden. Voor UNICEF België is het essentieel om lessen te trekken uit eerdere crisissen, om het recht op onderwijs voor alle kinderen te garanderen. Zo kan men de schade op korte en lange termijn minimaliseren.

Crisissen, ongeacht hun duur of aard, hebben een impact op het leren van kinderen. Voor UNICEF is het essentieel dat kinderen kunnen blijven leren zowel tijdens een periode van lockdown als erna. Door eerdere crisissen, zoals ebola bijvoorbeeld, weten we dat hoe meer kinderen en jongeren niet naar school gaan, des te meer hun leervermogen zal afnemen. Veel landen hebben methoden voor afstandsonderwijs ingevoerd. Zelfs als deze initiatieven positief zijn, kunnen ze druk uitoefenen op leraren die ondersteuning en training nodig hebben om op afstand les te geven.

Voor de meest kwetsbare kinderen is toegang tot thuisonderwijs niet altijd een optie. Maar als de crisis voortduurt, heeft dat ook gevolgen voor de fysieke en mentale gezondheid van kinderen: volgens de federale politie zijn de meldingen van kindermishandeling sinds de lockdown verdubbeld of zelfs verdrievoudigd.

Psychosociale ondersteuning is cruciaal om een ​​blijvende impact te voorkomen

Elke crisis heeft een aanzienlijke impact op het welzijn van kinderen en jongeren. Leraren moeten de komende weken worden opgeleid om voor kinderen en jongeren te zorgen. Psychosociale ondersteuning is cruciaal om een ​​blijvende impact te voorkomen. Veel studenten voelen zich momenteel onzeker. Sommigen maken een rouwproces door, anderen ervaren frustratie, isolement of angst. Sommige kinderen en jongeren worden meer blootgesteld aan geweld en uitbuiting in het gezin. Psychische problemen verschillen van student tot student en per leeftijd en omgeving.

Een individuele aanpak is cruciaal. Scholen moeten kunnen bepalen wie welke hulp nodig heeft. Soms volstaat een groepsgesprek, maar vaak zijn individuele gesprekken nodig. Wacht niet tot de scholen opengaan, het zal te laat zijn. Leraren en maatschappelijk werkers moeten proactief bruggen bouwen, contact zoeken met kinderen en jongeren.

Het sluiten van scholen heeft andere gevolgen voor de meest kwetsbare kinderen en jongeren. Door de opsluiting is in veel gezinnen een zekere schooldruk ontstaan. De situatie heeft voor meer stress en zorgen gezorgd omdat veel gezinnen de kinderen niet kunnen helpen. Ze stuiten op barrières van kennis en vaardigheden. Zelfs als er solidariteitsacties zijn ondernomen, zoals schenkingen of uitleningen van computers, is het voor gezinnen in moeilijkheden die in een klein huis wonen met kinderen van verschillende leeftijden moeilijk.

Het is essentieel dat deze kinderen en hun ouders beter worden ondersteund

De economische en sociale druk komt nog eens bovenop de schooldruk. Voor sommige gezinnen is eten de prioriteit. Deze bijzondere situatie laat reeds bestaande ongelijkheden zien. Daarom moeten we ons tijdens en na deze crisis echt focussen op deze meest kwetsbare kinderen. Omdat kinderen in kwetsbare situaties niet alleen een grotere leerstoornis ontwikkelen, maar ook hun sociale en fysieke gezondheid steeds meer onder druk komen te staan.

Vooral jonge kinderen (in de kleuterklas en het basisonderwijs) worden benadeeld door afstandsonderwijs. Het is moeilijk om ze te bereiken en ze een passende opleiding te geven. Bij adolescenten van 14 tot 16 jaar identificeren we eerder een hoog risico op voortijdig schoolverlaten. Een zorgwekkend fenomeen, ook in een welvarend land als België. Schoolsluitingen kunnen ook gevolgen hebben voor tienermeisjes. Zonder toegang tot school moeten sommige meisjes huishoudelijke taken overnemen en lopen ze ook een groter risico om zwanger te worden of thuis seksueel geweld te ervaren.

Kinderen en jongeren met een beperking worden tegenwoordig met veel educatieve uitdagingen geconfronteerd. Het onderbreken van school en routine kan voor hen bijzonder moeilijk zijn en kan voor hun ouders behoorlijk wat stress veroorzaken. Even moeilijk is het recht op onderwijs voor kinderen met een chronische ziekte. Het is essentieel dat deze kinderen en hun ouders beter worden ondersteund.

Blijf op de hoogte

Schrijf je in op onze nieuwsbrieven en blijf op de hoogte van het mondiale nieuws
Ten slotte blijven leerkrachten ook niet gespaard van de invloed van de COVID-19-crisis. Hoewel we allemaal veel verwachtingen hebben van leraren, is het essentieel om ze beter te trainen om op afstand les te geven, maar ook om ze beter te ondersteunen. Het welzijn van de leraar moet deel uitmaken van de reactie op COVID-19. Door gescheiden te zijn van andere leerkrachten en hun leerlingen, lopen zij ook het risico zich geïsoleerd en angstig te voelen. Het is essentieel dat ze kunnen blijven lesgeven en getraind kunnen worden om op deze nieuwe vormen van onderwijs te reageren.

Om de schade op korte en lange termijn te beperken, moeten we vandaag en de komende jaren investeren in onderwijs

Wanneer COVID-19 verscheen, hadden we al een tekort aan leraren. Deze crisis kan deze trend nog verergeren. Het opwaarderen van het lerarenberoep en hun opleiding moet vandaag en morgen een topprioriteit blijven.

Om de schade op korte en lange termijn te beperken, moeten we vandaag en de komende jaren investeren in onderwijs. Het is de enige manier om het economisch en menselijk kapitaal te beschermen. Overal, ook in welvarende landen als België, moeten overheden de budgetten voor onderwijs handhaven en verhogen.

Het recht op onderwijs is een recht voor alle kinderen voor, tijdens en na een crisis. Het houdt niet op tijdens de crisis. Kinderen en jongeren kunnen niet wachten. Ze hebben meer dan ooit nood om hun opleiding voort te zetten en te leren. Geen enkel kind mag buitengesloten worden.

Koen Van Bockstal is directeur van UNICEF België.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.