Een festival over de mooiste mode

Dit weekend vond in De Studio in Antwerpen voor de derde keer MOOI plaats, een festival over de toekomst van mode. Rode draden waren lokale productie, eerlijke werkomstandigheden, een pleidooi voor meer diversiteit in de modesector en een indrukwekkende inkijk in de innovatieve mogelijkheden van technologie.

Het festival gaf een inkijk in duurzame mode vandaag met een indrukwekkend programma. Curator was Murielle Scherre van lingeriemerk la fille d’O en in totaal passeerden liefst 26 sprekers de revue. Terwijl het publiek op het gelijkvloers een expo kon bezoeken, werd op de eerste verdieping twee dagen lang gebrainstormd. Nieuw aan deze editie was die hackathon, waarbij drie Antwerpse innovatiebureaus op zoek gingen naar technologische oplossingen om het systeem te hacken en mode mee duurzaam te maken.

Maar wat is duurzame mode dan?

Mode is vandaag een lineair ding: een t-shirt gaat door de stikmachine, wordt enkele keren gedragen en komt daarna bijna in een rechte lijn in de vuilnisbak terecht. En dat aan een razend tempo, fast fashion heet dat. Mode is daardoor de tweede meest vervuilende industrie ter wereld. Duurzame mode is circulair: afval is geen probleem. Het naaigaren van het Gentse Resortecs bijvoorbeeld, vergaat bij hoge temperatuur. Met een haardroger in de aanslag vallen kledingstukken uiteen in grote, makkelijk herbruikbare stukken textiel. Er waren de zonnebrillen van w.r.yuma, die in de gangen van DE Studio live uit een 3D-printer verschenen. En in de creaties van ontwerpcollectief DISpatch, te zien in de expo, werden vintage stukken gecombineerd met hedendaagse elementen.

Tom Duhoux van jeanslabel HNST lichtte aan het publiek van MOOI Festival zijn zoektocht naar een circulaire jeans toe. “Knopen kan je in een jeansbroek hameren, maar krijg je er niet meer uit. Elke producent maakt ze in een ander soort legering, waardoor ze haast onrecycleerbaar zijn. Vandaag worden ze verkocht aan wegenbouwers die het materiaal vermengen met asfalt, wat neerkomt op storten in de natuur. Daarom hebben we onze eigen verwijderbare knopen ontworpen, met als extra voordeel dat onze jeans zo extra customizable wordt.”

Een ander thema dat werd aangekaart op het festival: vandaag heeft mode doorgaans een blanke huid, is ongeveer 1m80 groot en heeft maatje 36. Duurzame mode is echter inclusief. Hoog tijd voor meer focus op mensen met beperkingen in de modewereld, aldus Marc Beaussaert van HIGGS Magazine. Ook Mathias Sourbron van HAKUNA casting en stiliste Farah El Bastani kwamen getuigen over hoe ze in hun werk een podium proberen te geven aan alle vormen, kleuren en culturen. “We kwamen op het idee tijdens de casting van de film ‘Black’,” aldus Sourbron. “In de straten van Brussel kwamen we in contact met bijzonder veel potentieel en onontgonnen acteer- en filmtalent. Te veel om na de castings links te laten liggen.”

Mode komt vandaag meestal in ons land toe via een containerschip. Duurzame mode is lokaal en heeft een beperkte ecologische voetafdruk. Worden in Europa geproduceerd: de urban couture van Ilke Cop, de leren tassen van Lies Mertens, de elegante outfits van HELDER ANTWERP. Maar mode lokaal produceren is een moeilijk haalbare kaart. Belangrijk is om eerlijke handel te bewaken wanneer kleding wordt ingekocht, pleitte Jef Van Hecken van de Schone Kleren Campagne tijdens één van de talks.

Duurzame mode is ook informatie uitwisselen, expertise delen en samenwerken. Al is dat niet de gangbare manier van werken in de mode, waar muurtjes tussen ontwerpstudio’s de vlotte samenwerking soms durven te verhinderen. “Open source informatiedelen is egoloos. Het is een uitdaging voor de modesector om daarmee aan de slag te gaan, maar het kan de sector zeker vooruithelpen,” stelde Jeroen Janssen van gamebedrijf Happy Volcano, tijdens een paneldiscussie.

Tenslotte zijn technologie en mode steeds meer verweven. De interactieve mode van Jasna Rok en de designs van Flora Miranda - die 3D-scans van historische kledingstukken tot leven bracht - zijn daar een voorproefje van. Gepersonaliseerde afmetingen worden een complex dataportret, de wisselwerking tussen digitaal en realiteit wordt steeds tastbaarder.

Oh ja, en duurzame mode is natuurlijk gewoon mooi. 

Hack the system

Tijdens de hackathon - in het leven geroepen door Annelies Desmet van technologiecollectief Dear Tech, Veerle Spaepen van Switchrs en Flanders DC - werd een selectie van de problemen waar de mode-industrie mee kampt, voorgelegd aan drie Antwerpse innovatiebureaus, Bagaar, Edmire.Design en Milk and Cookies. “Vandaag vinden velen dat mode aan een update toe is,” legt Desmet uit. “We wilden drie problemen waar de modesector vandaag steeds op blijft botsen - transparantie, lange afstand en afval - loslaten op een aantal knappe koppen. Technologie kan natuurlijk niet alles oplossen. Maar we zijn ontzettend tevreden met het resultaat.”

Op zondag presenteerden de drie innovatiebureaus hun digitale oplossingen aan het publiek: een circulaire kinderschoen, een speelse personal assistant-app die consumenten de weg wijst naar duurzame merken en een betaalsysteem dat duurzaam koopgedrag beloont met keiharde kortingen. De innovaties werden alvast warm onthaald door het publiek.

 

Steun ons unieke non-profit mediaproject en word proMO*.

Je ontvangt ons magazine en geniet van een pak andere voordelen. 

Je maakt MO* mee mogelijk en steunt ons in onze missie.

Voor € 4,60/maand of € 60/jaar.

Ik word proMO*

De toekomst zal uitwijzen of ze ook effectief worden ingezet. “We voorzien verdere begeleiding, maar het is aan de drie studio’s om uit te maken of ze verder gaan met hun innovaties. Eventueel gaat de bal rollen op indirecte manier. Maar zelfs als er 5% van de projecten verder leeft, is dat al winst,” stelt Desmet. “De modesector is één van de ‘oude industrieën’, waar een duurzame reflex niet gemakkelijk ingang vindt. Een grote mindshift is nodig, en die hebben we gezien bij de deelnemers.”

Het festival bood een knap overzicht van wat er qua duurzame mode vandaag al gebeurt en liet zien wat er morgen mogelijk is.

En het publiek? Dat ging geïnspireerd naar huis, vastbesloten om nooit meer fast fashion te kopen. Van een duurzame hack gesproken.