Ze leken uit het niets te komen, de Jemenitische Houthi’s en hun aanvallen in de Rode Zee. Maar de Houthi’s zijn al sinds 2004 militair actief in Jemen. MO* zet op een rijtje wat je moet weten om hun positie en militaire acties vandaag beter te begrijpen.
Nu de VN-klimaattop in Dubai zijn tweede week is ingegaan, neemt de druk toe om in het akkoord te praten over een geleidelijke afbouw van fossiele brandstoffen. Maar ook de tegenstand tegen dat idee groeit, met oliestaat Saudi-Arabië op kop.
Honderden inheemse leiders mogen dan wel afgereisd zijn naar de VN-klimaattop in Dubai, in akkoorden blijven ze onzichtbaar. ‘We hebben nochtans de kennis om Moeder Aarde te beschermen.’
Dit is wat er op het spel staat op de VN-klimaattop in Dubai: een internationaal akkoord over de uitfasering van fossiele brandstoffen. Zal dat lukken, met een oliestaat die de klimaattop organiseert?
Een aantal Arabische politieke leiders geven hun openlijke steun aan Hamas. Dat versterkt de vrees voor een groot regionaal conflict. Maar hoe sterk zijn de relaties met Hamas echt? En vanwaar die steun, aangezien een aantal Arabische landen recent verzoeningsakkoorden met Israël sloten?
China investeerde de voorbije jaren fors in de bloeiende Israëlische technologiesector, tot ongenoegen van de Verenigde Staten. Israël komt zo steeds meer gekneld te zitten tussen zijn oude bondgenoot en de ambitieuze geldschieter uit het Oosten.
De Golfstaten hebben twee dingen gemeen: autoritaire regimes en schendingen van de mensenrechten. Ze gebruiken de wielersport om hun politieke en economische imago wit te wassen. Want het kwetsbare verdienmodel van die sport leent zich ertoe dat steenrijke oliesjeiks en prinsen zich inkopen.
Bijna alle clubs in de Engelse Premier League, op vier na, zijn inmiddels eigendom van een buitenlandse miljardair. En die eigenaars zijn vaak geen millimeter minder controversieel of autoritair dan Vladimir Poetin himself. Wanneer gaan de fans hun sport terugclaimen?
De humanitaire situatie in Jemen wordt steeds nijpender, nu het conflict al acht jaar duurt. Twee derde van de Jemenieten lijdt honger en driekwart van de bevolking heeft dringend humanitaire hulp nodig. Financiële steun blijft uit, vooral uit de omliggende Arabische landen.
Terwijl landen wereldwijd de economische en financiële banden met Rusland verbreken, blijven de Verenigde Naties onverminderd doorgaan met Russische diensten en goederen inkopen. Het toont de politieke hypocrisie van de VN aan, zegt een Aziatische diplomaat.
De zoektocht van de Taliban naar internationale legitimiteit zal waarschijnlijk ook het belangrijkste overlegorgaan van de Verenigde Naties aandoen. Wordt Afghanistan opnieuw een pariastaat zoals in de jaren ’90, of zijn de kaarten anders geschud?