Een zwarte zeemeermin lokt grote controverse uit in Amerika. Waarom is het toch zo controversieel dat zwarte acteurs bepaalde rollen spelen?, vraagt MO*Wereldblogger Jep Stockmans zich af. En hoe zit het met dat debat in België?

‘God heeft de stilte zo gemaakt dat de lucht rouwt en je ziel dichtknijpt.’ Ook 26 jaar na de dramatische gebeurtenissen in Srebrenica, Bosnië, blijven de herinneringen leven. MO*Wereldblogster Hanna Karalic ging als vrijwilligster mee op bezoek bij moeders die alleen overbleven.

De 72-jarige Herwig Janssens blikt, naar aanleiding van de discussie over het koloniaal verleden van ons land, terug op zijn eigen jeugd in Ruanda-Urundi. Vandaag is dat Rwanda en Burundi, ooit was het Belgisch “trustgebied”. ‘Ik heb geen enkel contact gekend met zwarte leeftijdsgenoten.’

De rollen hebben zich erg duidelijk omgedraaid. In deze wereld ben ik degene die wordt nagekeken. Mensen willen mìjn haar aanraken. Op straat roepen kleine kinderen me na: 'Nassara! Nassara!'. Een blanke!

Pleitbezorgers van de meritocratie, de slapers van de American Dream, de Donald Trumps die ondanks een kleine ouderlijke lening van een miljoen dollar beweren dat ze hun loopbaan alleen aan zichzelf te danken hebben. MO*-wereldblogger Mathieu Bokestael wijst op de gevaren van deze filosofie.

Mesut Özil treedt na maandenlange kritiek en racistische verwijten uit het Duitse nationale elftal. Een echte Duitser ben je alleen als je het WK wint. 

De dood van Mawda Shawri (2) in een wilde achtervolging op 17 mei 2018 is een symptoom van een maatschappij die mensen maar al te vaak reduceert tot een dierlijk leven; een analyse. 

Migratie leidt tot economische groei, vermindert ongelijkheden en verbindt diverse samenlevingen. Het is echter ook een bron van politieke spanningen en menselijke tragedies. De meerderheid van de migranten leeft en werkt legaal. Maar een wanhopige minderheid zet zijn leven op het spel om naar landen te trekken waar ze geconfronteerd worden met wan ...

'Nieuwkomers? Die maken we zelf!' Of dat is toch waar de Antwerpse afdeling van het Vlaams Belang alle kiezers toe wil aanzetten: meer kinderen krijgen, tenminste als ze autochtoon zijn. Een originele campagne, zo lijkt het, maar dit is lang geen unicum. Een politieke oproep tot (autochtone) voortplanting heeft een erg lange geschiedenis: discrimin ...

Het lijkt alsof elke mogelijke mening een platform kreeg in het mediacircus rond Harvey Weinstein en de #MeToo beweging. Niets is minder waar. De geschiedenis van de hashtag toont aan dat de vermeende solidariteit van het feminisme de uitsluiting van minderheidsgroepen net in de hand werkt.

#Everydayracism. Een hashtag die tegenwoordig vaker en vaker opduikt op sociale media, maar die op tijd en stond toch een inhoudelijke reminder verdient.

Dat politiek correct zijn, is dat nu echt nodig? Waarom kunnen we niet gewoon ten allen tijde zeggen wat we denken? Sabrine Ingabire geeft haar perspectief op die vragen.