Nikola Edelsztejn is één van de naar schatting 40.000 joodse Nederlanders. Hij spreekt zich uit tegen het leed van de Palestijnen: ‘Ik ken het verleden van het Joodse volk en derhalve verafschuw ik het heden van de Palestijnen.’

De raid op kantoren van gerespecteerde Palestijnse organisaties maakt deel uit van een Israëlische campagne om het Palestijnse middenveld monddood te maken, schrijft Willem Staes van 11.11.11. ‘En wat zegt de EU? Hooguit zullen we even blaffen maar niet bijten.’

De oorlog in Oekraïne leidt tot tweespalt, schrijft journaliste Judit Neurink in een opiniestuk. Tussen “beschaafde” landen in oorlog en “onbeschaafde” landen. Beschaafde slachtoffers en zogenaamd minder beschaafde slachtoffers. En vooral: welkome hulpzoekenden en zij die we liever niet zien komen.

Het Syrische district Afrin wordt deze week een jaar bezet door Turkije en het Vrije Syrische leger. Zerdesht Azad maakt zich grote zorgen, want zijn familie woont er.

Intal roept op om het Eurovisiesongfestival in Israël te boycotten. ‘Deelnemen aan het Eurovisiesongfestival in Israël is gelijkaardig aan deelnemen aan zo’n evenement in apartheids-Zuid-Afrika.’

Zwarte Amerikanen en Palestijnen trekken samen de wereldwijde bewegingen tegen verschillende vormen van onderdrukking en apartheid. Al zijn hun situaties uniek, voeren ze eenzelfde strijd.  

Hagai El-Ad is algemeen directeur van de Israëlische mensenrechtenorganisatie B’Tselem. De Israëlische jood is begaan met de veiligheid en de stabiliteit van zijn land. Daarom wil hij dat de bezetting van de Palestijnse Gebieden eindigt. Naar aanleiding van vijftig jaar status quo kruipt hij in zijn pen.

Dankzij Erdogan heeft Vlaanderen zijn trotse Turken herontdekt. Het is nu wachten op een Marokkaanse Erdogan om de Marokkanen hun fierheid terug te geven, schrijft Mohamed Ikoubaân van Moussem. ‘Als Erdogan iets gerealiseerd heeft voor veel Turken in ons land en in West-Europa, dan is het hen waardigheid en fierheid te schenken.’