Mag je alleen iets zeggen over dingen die je zelf al gedaan hebt? Mag het verlangen soms genoeg zijn? Vragen over wat vrijheid zou kunnen zijn.

Gaan we alles recycleren, tot we een perfecte kringloop hebben, maar nog wel steeds evenveel plastic flesjes, vraagt MO*columnist Jan Mertens zich af. Of kunnen we naast recyclage van de dingen die echt nodig zijn ook denken aan een toekomst met minder plastic? Een toekomst met dingen die blijven.

De hoeveelheid plasticafval die de mens dagelijks in zee uitbraakt, is hallucinant. Een van de vele slachtoffers is Henderson eiland, een stip in de Stille Zuidzee. Dagelijks braakt de zee als een vuilniswagen vol PMD plasticresten uit op het strand van dit eiland.

De invloed van de menselijke bedrijvigheid op andere levensvormen gaat ver. Erg ver. En we hebben het vaak niet door dat er meer dan een luchtje aan zit, betoogt gedragsecoloog Hans Van Dyck.

Bieke Purnelle is niet gelukkig met de dumpingprijzen die grootwarenhuizen hanteren voor producten als boontjes, mango’s en andere groenten en fruit. Want, zo stelt ze, wanneer ons eten en onze kleren bijna gratis zijn, dan betalen anderen én ons milieu een hoge prijs.

Aan iedereen op deze aarde een duurzame en rechtvaardige toekomst garanderen, betekent dat de ecologisch gulzigen plaats zullen moeten maken voor de anderen. Aldus columnist Jan Mertens.

We beseffen vaak nog veel te weinig hoe innig de kwesties van ecologie en rechtvaardigheid met elkaar verbonden zijn. Een ziek milieu leidt tot grote kosten en minder investeringen in sociale voorzieningen, terwijl sociale ongelijkheid de consumptiemolen enkel maar sneller doet malen. Tijd om de ecologisch gulzigen aan te pakken, schrijft Jan Merte ...