De 72-jarige Herwig Janssens blikt, naar aanleiding van de discussie over het koloniaal verleden van ons land, terug op zijn eigen jeugd in Ruanda-Urundi. Vandaag is dat Rwanda en Burundi, ooit was het Belgisch “trustgebied”. ‘Ik heb geen enkel contact gekend met zwarte leeftijdsgenoten.’

Vrouwen. Ik blijf er toch op terugkomen. Het feminisme leeft tegenwoordig in een donker hoekje, waar ik het toch gevonden heb. Dit tegen het ‘beter weten’ van de publieke opinie in. Mijn vriend wordt soms, terecht, nogal ziek van al die -ismes die ik geoefend aanhaal. Het cultureel-relativisme is daar een goed voorbeeld van. Waarom spre ...

Voor de tweede keer in mijn Burkinabè leven heb ik de voorbije maanden een ‘zaak’ opgebouwd, uit het niets. Voor de tweede keer neem ik er ook weer afscheid van, trots, dankbaar en met de zachte weemoed die nu eenmaal bij afscheid nemen hoort.

Een urenlange regenbui in het midden van het droog seizoen: dat was de bezegeling - recht uit de hemel - van eindelijk goed nieuws. Dikke warme druppels luidden het einde in van weken vol verveling, en de schaamte daarover, in een land en een continent waar het werk en de uitdagingen op elke straathoek liggen te wachten.

Muli bwanji? Met Studio Zambia gaat alvast alles goed! Afgelopen dinsdag is het toneelstuk rond verschillende vormen van relaties van de leerlingen van de Mfuwe Day Secondary School opgevoerd, en vanaf zondag wordt het radioprogramma dat ze hebben opgenomen uitgezonden, met een bereik tot 1,5 miljoen luisteraars! Maar hoe zijn we op dit punt gekome ...

De genderongelijkheid in Zambia is groot. Vrouwen behoren aan hun man toe en zijn niet in staat om voor zichzelf te zorgen. Project Luangwa en theatergroep SEKA richtten StudioZambia op, om via toneel te spreken over problematieken. De AFD'ers werken deze zomer mee aan een stuk over genderongelijkheid.

Bijna vier maanden in Zuid-Afrika nu, waarvan het grootste deel in Kaapstad. En dat doet iets met een mens. Een Afrikaanse stad waar je als blanke “local” kunt zijn. Waar villa’s en “shacks” staan. Waar daklozen en bedelaars minstens een even groot deel van het straatbeeld vormen als de palmbomen. Waar het leven pracht ...

In een tijdspanne van twee weken ging het van Thailand naar Tanzania. Dat is het resultaat van de tactiek ‘de staldeur openhouden en de koe bij de horens vatten als ze naar buiten komt.’ Of meer concreet: over het nut van Nederlands onderwijs in het buitenland en waarom ik daar deel wil van uitmaken.

Hoog bezoek gisteren! President Jacob Zuma in Kaapstad voor de State of the Nation Address of kortweg SONA, de traditionele opening van het parlementaire jaar. En dat liet de (ontevreden) bevolking niet zomaar passeren. Kaapstad kwam (opnieuw) op straat, want voor wie het nog niet wist: Zuma must fall!

4000 kilometer later. En wow. Zuid-Afrika is gigantisch. En prachtig. Van zonsopgang tot zonsondergang kun je rondrijden met zicht op ongerepte natuur of (zoals soms ook wel eens gebeurde) verdwalen in townships. Om stil van te worden. Van beide.

Afrika zit in de lift, en dat is te danken aan haar jeugd. Jonge zielen van over het hele continent tonen ondernemerschap, innovatie en zijn zichtbaar positief over de toekomst. Ook in Zuid-Afrika voelen jongeren een nieuwe wind waaien. Ze zijn op de hoogte van current events, zijn politiek geëngageerd en hebben het gevoel een rol te kunnen spelen ...

Botswana is een land van tegenstellingen met als allergrootste troef de prachtige natuur en zijn bewoners. En net die bewoners blijken met uitsterven bedreigd. Niet te vatten wanneer je kuddes voorbij ziet paraderen of oog in oog met zo'n prachtig dier komt te staan. Het is vijf voor twaalf, wanneer schieten we in actie?