Het verplichte lespakket van een paar uurtjes seksuele opvoeding in het Franstalige onderwijs stuitte al snel op hevig verzet. Woedende ouders kwamen op straat, er werd brandgesticht in verschillende scholen. ‘Seksuele educatie ligt overal onder vuur’, stelt MO*columniste Bieke Purnelle vast.

Gooi onze verwerpelijke discriminatie en de strenge stromingen binnen de islam samen in een potje, meng krachtig, laat tot kookpunt komen en je krijgt een bijzonder giftig soepje, schrijft Geert Van Istendael in zijn column. ‘De kern van de zaak is: erbij horen. En dat schijnt maar niet te lukken.’

Er schort wat aan de machtsverhoudingen in de klimaatbeweging, ziet MO*columniste Faïrouz ben Salah. Waarom mogen Europese activisten keer op keer opdraven en komen stemmen uit pakweg Marokko of Algerije zelden aan het woord? ‘Ik mis veel gezichten op het internationale klimaatpodium.’

Grootschalige desinformatie is de mijn die ligt te sluimeren onder het speelplein, schrijft Bieke Purnelle in haar column. Een verkeerde hinkstapsprong en ze ontploft. Laten we ze vrijelijk circuleren en de geesten verzieken? Bouwen we eindelijk een buffer? Of is het al te laat?

Taal is nooit neutraal. Het is duidelijk dat er een rechtstreeks verband is tussen woorden en daden en tussen verkiezingstaal en beleid, schrijft MO*columniste Bieke Purnelle. Kijk maar naar bijvoorbeeld Viktor Orbán. Die deed precies wat hij de Hongaren beloofde.  

‘Hebben wij de blik niet afgewend van de klimaatverandering? Dat is toch zo comfortabel.’ Deze en andere bedenkingen maakt MO*columnist Geert Van Istendael zich tijdens een toespraak voor de Grootouders voor het Klimaat, waarin hij vertelt wat hem ’s nachts uit zijn slaap houdt.

Heel verfrissend, zo vindt MO*columnist Geert Van Istendael de volslagen afwezigheid van nationalisme bij de Belg — en iedere Vlaming is een Belg. ‘Die afwezigheid van eerbied voor voze symbolen. Die nauwelijks hoorbare spot voor alles wat zich dik maakt.’

Een woord dat alles kan betekenen, betekent uiteindelijk niets meer, besluit MO*columniste Bieke Purnelle als ze naar het hele wokedebat kijkt. ‘Meer dan driekwart van de discussies gaan al lang niet meer over de essentie van woke, sociale rechtvaardigheid, maar over een fictief gevaar.’

‘Ze stoppen mij in de illegaliteit!’ Jongeren die uit de jeugdzorg komen, lopen door hun verleden aan tegen een berg administratieve problemen als ze achttien worden, ziet MO*columniste van de maand Saskia Van Nieuwenhove. ‘Dit zou niet mogen gebeuren.’

Als de schrik je om het hart slaat bij de gedachte dat je één zondag zonder auto moet, dan ben je niet vrij maar extreem afhankelijk, schrijft MO*columniste Bieke Purnelle. De auto als symbool van vrijheid is een gek idee in een land waar de fileberichten even lang duren als het radionieuws.

De groei van China’s middenklasse was de afgelopen twee decennia enorm. Vele mensen, ook minderbedeelden, slaagden erin om hoger te klimmen op de sociale ladder. Wie zijn zij? Ching Lin Pang licht er één verhaal uit, dat zeker niet uniek is. Maak kennis met Shelly.

Dat we willens nillens met elkaar verbonden en voor elkaar verantwoordelijk zijn. MO*columniste Bieke Purnelle had gehoopt dat de ellende van de pandemie ons die ene les toch geleerd zou hebben. 'Ik vraag me af hoe die weegschaal eruitziet, waarin men mensenlevens legt om af te wegen.'