Berichtgeving over Afrika is overwegend negatief en ook wat de Chinese aanwezigheid in Afrika betreft, komt weinig positief nieuws. 'Op Chinese sociale media hoor ik een ander geluid', weet columniste Ching Lin Pang. 'Daar wordt het continent voorgesteld als een landmassa van opportuniteiten'. 

We liepen daar met vele duizenden, die zondag in Brussel. Het zou de grootste klimaatmars ooit worden, zo zou blijken. Onderweg maakten we grappen, omdat het soms letterlijk voor geen meter vooruitging.

De jaarlijkse groei van Australië is grotendeels te danken aan de handel en investeringen vanuit China. Toch heerst bij de Australische bevolking grote angst voor de toenemende immigratie vanop het Chinese vasteland die daarmee gepaard gaat.

Verdomd handig toch als je een groter verstand hebt dan de mensen om je heen. Je bent ze altijd drie zetten voor, in om het even wat, schaakspel, bedrijf, school, journalistiek, politiek.

Walter Zinzen doet een dwingende oproep tot politici van alle kleuren om eindelijk eens het algemeen belang en dus de democratie te dienen en niet het eigen, benepen partijpolitiek belang.

De media-aandacht voor de Antwerpse burgemeester neemt intussen — voor ons land – ongeziene proporties aan. Maar het belangrijkste verkiezingsnieuws kwam misschien nog uit Brussel, waar de hoop het van de angst haalde. Op de verkiezingsdag zelf werd er in de Vlaamse media evenwel nauwelijks over bericht. En dat is  ...

Verkiezingen zijn hoogdagen van de democratie. Zelfs wie de slopend lange aanloop met lede ogen en een zweem van irritatie aanschouwt, voelt op verkiezingsdag de adrenaline stijgen. Maar de lichte euforie over het feest van de democratie sloeg bij Bieke Purnelle om in een radeloos soort vertwijfeling.

Zeg over zes jaar aub gewoon niet, lieve N-VA stemmers, dat het allemaal de schuld is van vluchtelingen of mensen zonder papieren. Zij stemden niet voor dit beleid of voor uw bestuur. Jullie wél.

Als u zich het voorbije weekend hebt bediend van de Vlaamse pers, dan hebt u slechts sporadisch iets opgevangen van de Brusselse verkiezingsresultaten. Wat er in Wallonië is gebeurd, daar hebt u al helemaal het raden naar. De breuklijnen in dit land lijken elke verkiezing iets dieper ingesleten.

Nee, beste MO*-lezer, dit wordt niet de zoveelste klaagzang over het extreem-rechtse clubje dat de afgelopen weken niet uit de media weg te slaan was. Veeleer gaat het over de hypocrisie, die, naar aanleiding van de Pano-reportage, weer eens welig tierde, vooral in politieke kringen.

Samira Atillah valt van haar stoel na het bericht te lezen over de geplande volksraadpleging van premier Michel. Jammer genoeg gaat die niet over wat echt belangrijk is.

Het is goed om steeds weer te beseffen hoe je soms bevoorrecht of gulzig bent, ook al ben je je er niet altijd bewust van. Door de ogen van anderen kijken, en af en toe een beetje nederig zijn, het kan ons beter maken, zegt MO*columnist Jan Mertens.