Iran heeft verscheidene systemen om te kunnen leven van je geld zonder dat geld op te doen. In deze tekst leg ik enkele van die systemen uit. Of: hoe we in Iran rondkomen met een door de bank uitgekeerd basisinkomen.

Mijn trouw en bekering waren aparte gebeurtenissen, met de nodige dosis humor en een vleugje surrealisme. Maar voor ons was het vooral een ongebruikelijk afscheidsfeest voor onze afreis naar Teheran.

De verwelkoming in Iran was fenomenaal, de eerste vier dagen mochten we niets betalen, op het gênante af. Ik moest dreigen dat, indien men ons op nog iets zou trakteren, men mijn land, mijn cultuur en mijn ganse familie zou beledigen. Pas dan mocht ik een watertje betalen.

Tijdens terreuralarm vier regelde ik in hartje Anderlecht mijn administratieve bekering tot de islam en mijn islamitische trouw. Dat ging alleszins makkelijker dan het verkrijgen van mijn Iraans visum.

En dan besef je ineens dat die hoofddoek niet zoveel te maken heeft met onderdrukking of religie, maar dat de gewoontes hier nu eenmaal anders zijn.

Alvorens te vertrekken naar Iran, had men mij slechts één advies gegeven: wat je ook doet, praat niet over politiek. Alles wat ik schrijf, is dan ook enkel en alleen mijn eigen verdorven mening. Ik observeer maar wat. 

Ik verblijf enkele weken in Shiraz, Iran, in het kader van een project van Exchange vzw, waar ik als vrijwilliger mijn marketing en communicatie expertise ga delen met twee lokale bedrijven. Veel tijd om de toeristische trekpleisters te bezoeken heb ik hier niet, en dat bevalt me eigenlijk wel. Niks beter om een land écht te leren kennen, dan ...

Ik ga in Iran blijkbaar aan de slag als tapijtenverkoper. Mijn schoonfamilie heeft dat ondertussen al geregeld. Ik ken niets van Perzische tapijten, maar ben een pientere leerling. Het kan snel gaan in de carrière van een mens.

Een paar dagen terug hebben we hier Thanksgiving gevierd. Nu ja, de oorsprong van deze nationale feestdag is dermate ziekelijk dat ik moeilijk van 'vieren' kan spreken zonder mezelf te doen walgen. De patriottisch getinte feestdag zette me er wel toe aan wat na te denken over hoe de migratiegeschiedenis de bestaande cultuur van ...

De polariserende retoriek die momenteel hoogtij viert is een groter gevaar voor onze samenleving dan het gevaar van de terroristen zelf. Terrorisme de wereld uit bombarderen is niet mogelijk mits onze maatschappelijke cohesie groeit. Het Parijs-drama vanuit een Vlaams-Amerikaans "vluchteling" perspectief.

Om in orde te zijn met Iraanse gebruiken, trouw ik best met mijn vriendin. En word ik ook moslim. Dat lukt allemaal, in één administratieve handeling. Simpel.

In het Westen is de arrestatie in Iran van zes Pharrell-Happy-dansers uitgebreid in het nieuws geweest. Deze jongeren hadden op Youtube een clipje ge-upload waarin ze op Pharrell Williams' hit ‘Happy’ dansten. De verontwaardiging waarmee westerse media deze arrestatie bekendmaakten toont dat ze maar al graag bepaalde politieke kwesties ...