Denise De Bondt ziet ze komen en gaan, de jonge vluchtelingen die ze als voogd onder haar hoede krijgt. Dit jaar moet ze zeven keer afscheid nemen van “haar” kinderen. En dat gebeurt steeds met gemengde gevoelens.

Talen houden volgens UNESCO het culturele erfgoed in leven. Om die reden riep het 21 februari uit tot Internationale dag van de Moedertaal. En waarom meertaligheid een troef is, weet blogger Sehrish Raja maar al te goed.

Het was een hele krachttoer om alles geregeld te krijgen, zo begint Rino Feys zijn verhaal over de tegenslagen van de Afghaanse vluchteling Jalal. Van hieruit moest die ervoor zorgen dat alle benodigde papieren voor de hereniging met zijn gezin tot bij zijn contactpersoon in Pakistan geraakten.

Sipan Hota is fotograaf. En vluchteling, die terechtkwam in Oostende. Zijn foto’s nemen je mee naar het binnenste van zijn ziel: donker en melancholisch, maar altijd op zoek naar schoonheid. Ze vormen zijn levensverhaal, dat begon in Amuda, Syrië.

Dertien jaar geleden was Musa Huzzeinzadah (22) niet welkom in België. Nu werkt hij als apotheekassistent, doet hij vrijwilligerswerk en is hij verzot op zijn bijna eenjarige dochter. Als hij vertelt over die eerste maanden in ons Belgenlandje lijkt het wel een scène uit een film.

Lies Gallez, leerkracht in een onthaalklas voor anderstalige nieuwkomers, heeft er net de eerste week schoolweek op zitten - mét mondmasker. ‘Door het mondmasker in de klas gaat er iets belangrijk verloren. Want taal is een menselijk gegeven en de sleutel tot verbinding.’

Een inclusieve samenleving is een proces van lange adem, met vallen en opstaan, met successen en tegenslagen, maar ze is vooral maakbaar, benadrukt Sara Weemaes, experte jeugdwelzijn, diversiteit en armoede.

De Somalische vluchteling Nur keert terug naar zijn thuisland. Hij wil niet echt vertrekken, maar de omstandigheden dwingen hem ertoe. Want het lukt hem niet om de juiste verblijfsdocumenten te krijgen. De besluiteloosheid en onzekerheid maken hem gek. Dit is zijn verhaal. 

Poëzie in de OKAN-klas dient meer dan het doel om een nieuwe taal te leren. Leerkracht Lies Gallez brengt het doelbewust haar klaslokaal binnen. Niet alleen om de grijze muren op te fleuren, maar ook om zovele kleurrijke verhalen de klas binnen te brengen.

Rino werkt in de kringloopwinkel, waar hij dagelijks ziet hoe inlanders en nieuwkomers samenwerken. En ook daar is corona een zeer aanwezig gespreksonderwerp op de werkvloer.

Veel gekker moet het niet worden: de verontwaardiging bij de kijkers van Familie was groot toen in de populaire soap een (fictief) kind stierf in een auto-ongeval. Maar wanneer we beelden zien van kinderen en baby’s die in onmenselijke omstandigheden in opvangkampen wonen, of die omkomen van honger, dorst en ontbering, beelden van échte k ...

Tien leerlingen zitten in de OKAN-klas van Wereldblogger Lies Gallez. Negen nationaliteiten, vier religies en negen moedertalen brengen ze er elke dag samen. Behalve het onder de knie krijgen van een nieuwe taal, leren ze er ook letterlijk en figuurlijk hun weg vinden in hun nieuwe land.