In Afghanistan vrezen overheidsinstanties en hulporganisaties dat ze er niet op tijd in zullen slagen om databases te beveiligen. Op die manier worden mensen kwetsbaar voor aanvallen van de Taliban.

‘Afghanistan is een van de dodelijkste plaatsen ter wereld om een burger te zijn’, stelt het Internationale Rode Kruis. Het coronavirus is er terug van nooit echt weggeweest, terwijl het conflict met de Taliban escaleert sinds de NAVO-troepen zich terugtrekken. 

De Indiase fotograaf Danish Siddiqui werd gedood tijdens gevechten tussen de Taliban en het Afghaanse leger. Dat het gebeurt op de plek waar Pakistan blijkbaar dreigt tussen te komen, maakt dit meer dan een persoonlijk drama.

Meer dan drie miljoen Afghanen dreigen geconfronteerd te worden met acute droogte. Dat komt omdat er afgelopen winter te weinig sneeuw is gevallen en omdat de infrastructuur gebrekkig is. De crisis komt bovenop het oplaaiend geweld in Afghanistan en de sociaal-economische gevolgen van de pandemie.

In twintig landen dreigt in de komende maanden honger, waarschuwen de VN-Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) en het Wereldvoedselprogramma (WFP). De instellingen pleiten voor snelle hulp om het tij te keren.

Op zaterdag 12 september gingen vredesgesprekken tussen de Afghaanse regering en de Taliban van start. Waarover moeten de onderhandelingen gaan? Wie zit er aan tafel? En kunnen Stanekzai en Stanekzai, de gelijknamige onderhandelaars aan verschillende kanten van de tafel, de doorbraak forceren?

In ongeveer een op de vijf Afghaanse gezinnen heeft iemand een beperking, schat Human Rights Watch in. Heb je een beperking en ben je dan ook nog een vrouw, dan heb je in Afghanistan dubbele pech. Want er zijn wel wetten die gelijke rechten moeten garanderen, maar die worden niet voldoende toegepast.

Het coronavirus spaart geen enkel land, en dus beginnen ook regeringen in Zuid- en Zuidoost-Azië drastische maatregelen te nemen om een uitbraak te voorkomen of te vertragen. Maar de lockdowns houden geen rekening met de miljoenen arbeidsmigranten in de regio. Daardoor ontstaat een echte tijdbom.

Afghanistan is sinds 9 maart een republiek met twee presidenten. Maandag leverde dat opvallend politiek theater op, maar nieuw geweld dreigt. De Taliban wrijven alvast in hun handen, de burgers vrezen het ergste. Wie zich afvraagt wat al die Afghanen aan de Griekse grens doen, moet maar naar Kaboel kijken.

Anderhalf jaar onderhandelen tussen de Verenigde Staten en de Afghaanse Taliban resulteert in een akkoord dat internationaal terrorisme moet bannen, de Amerikaanse troepen huiswaarts laat keren en vredesgesprekken met de Afghaanse regering mogelijk moet maken. Het akkoord moet een dezer wereldkundig gemaakt worden. Vanaf dan begint de perceptie-oor ...

De eerste vrouwelijke ambassadeur van Afghanistan bij de Verenigde Naties heeft deze week Friends of Afghan Women gelanceerd. Deze groep van twintig landen en instellingen roept op om vrouwen centraal te stellen in de vredesinitiatieven in Afghanistan.

De moord op Vahid Mojdeh in de straten van Kaboel is zelfs in Afghanistan een opvallend nieuwsfeit. Gie Goris interviewde de man driemaal en duidt waarom alle Afghaanse media het over hem hebben vandaag.