Racisme is niet alleen een probleem van individuen, het is een systeem, schrijft Bie Vancraeynest. We krijgen er maar niet genoeg van om moslims in een verzameling te omschrijven, te onderzoeken en te bevragen, getuige televisieprogramma's als “Pano” en “Niveau 4”. Dan komen de vooroordelen vanzelf, stelt ze.

Als je mensen van vroeg tot laat bestookt met doembeelden, is het moeilijk voor hen om ook nog het goede of het gewone te zien in de wereld daarbuiten, zegt Bleri Lleshi. ‘Nochtans de echte wereld is niet zoals die op tv. Niet in Albanië, maar ook niet in België.’

Ieder weldenkend mens weet dat discriminatie op basis van huidskleur of etnische afkomst onrechtvaardig is. Wat velen wél doen, is de factor “soort” laten meespelen wanneer we de belangen van niet-menselijke dieren afwegen tegenover de onze. Tobias Leeaert neemt het concept speciësisme onder de loep.

De meeste witte Vlamingen hebben de grootste moeite om te geloven dat racisme een haast dagelijkse ervaring is voor de vele Belgen met een migratie-achtergrond. MO*columniste Warda El-Kaddouri moest vorige week weer eens vaststellen dat racisme hoe langer hoe brutaler en onbeschroomder wordt. Een relaas van een pijnlijke landing in Zaventem. ...

Op 15 januari zou Martin Luther King (MLK) 87 kaarsjes hebben uitgeblazen. Het mocht niet zijn, maar de man is zoveel jaar later gelukkig nog niet vergeten. Zo hebben de Amerikanen elke tweede maandag van januari – zo dicht mogelijk bij MLK’s verjaardag – er met MLK Day een betaalde feestdag bij. 

Orlando Verde heeft deze maand geleerd dat vooral één mechanisme racisme in stand houdt: ‘En het komt telkens terug, onafhankelijk van de omstandigheden.’

De geschiedenis van racisme in Vlaanderen toont volgens columnist Bleri Lleshi duidelijk aan dat racisme niet ernstig wordt genomen. 'Racisme wordt genormaliseerd en voor mensen met een migratieachtergrond in Vlaanderen is het dagelijkse kost.'

#LetThisSummerEnd. De zomer van 2014 gaat de geschiedenis in als de bloedigste in lange tijd. Aan de vooravond van een nieuw seizoen blik ik terug op een zomer vol Eerste Wereld vragen bij al die simultane Andere Wereld ellende. Een zomer met veel te weinig antwoorden om werkelijk optimistisch te zijn, maar voldoende barstjes om vol te houden.