Steeds vaker ziet MO*columnist en advocaat Benoit Dhondt hoe geloofwaardigheid de bovenhand neemt in beslissingen in asielprocedures. Nochtans is de waarheid duizendmaal complexer dan dat onze westerse morele bril over goed of fout doet uitschijnen.

Een woord dat alles kan betekenen, betekent uiteindelijk niets meer, besluit MO*columniste Bieke Purnelle als ze naar het hele wokedebat kijkt. ‘Meer dan driekwart van de discussies gaan al lang niet meer over de essentie van woke, sociale rechtvaardigheid, maar over een fictief gevaar.’

Saskia Van Nieuwenhove, gespecialiseerd in jeugdzorg en jeugdbeleid geeft deze maand een persoonlijke blik achter de schermen van de kinder- en jeugdhulp. Deze week: het verhaal van Hasbia, en waarom je je als hulpverlener buiten de muren van je organisatie moet begeven.

België gaat een nieuwe samenwerking aan met Congo. ‘Is het echt zo’n goed idee om zoete broodjes te bakken met de huidige Congolese regering?’, vraagt MO*columnist Walter Zinzen zich af. ‘Vertegenwoordigen zij dan echt de beproefde bevolking?’

MO*columnist Walter Zinzen stelt vast dat ook groot nieuws soms ongemerkt voorbij gaat. Dat de ondernemers nu ook zogenaamde “illegalen” op hun werkvloer willen toelaten, is nochtans weinig minder dan spectaculair. ‘Het idee zal ongetwijfeld verdwijnen in de vergeetput van niet uitgevoerde goede voornemens.’

Diversiteit een uitdaging noemen, toont aan hoezeer er nog altijd met een witte bril naar het onderwerp wordt gekeken, schrijft columniste Naima Charkaoui. ‘Mensen met een diverse achtergrond benoemen zelden hun achtergrond als probleem, wel de muren waarop ze botsen in de samenleving.’

Al jaren hoort columnist Geert Van Istendael met stijgende verbazing lieden toeteren dat je geen kennis meer nodig hebt. Dat dat elitair zou zijn. Maar, stelt hij, ‘pas wie leert krijgt de mogelijkheid om klassengrenzen te slechten’.

Lange tijd was columnist Geert Van Istendael ervan overtuigd dat Europa zijn kennis van en ervaring met sociale zekerheid globaal moest exporteren. Tot hij over het battlisme in Uruguay las. ‘Hela makker, omstreeks 1900 stonden ze daar veel verder dan wij met hun herverdelingsdenken.’

Het algemeen belang lijkt hopeloos ouderwets, vooral voor mensen die zich graag progressief noemen, schrijft MO*columnist Geert Van Istendael. Maar hij hoopt stilletjes dat er een nieuw paradigma aankomt. ‘Dat we de heilzame regelende rol van de staat opnieuw aanvaarden.’

De coronacrisis legt bloot welke Belgen meer of minder de leest zijn waarop het beleid is geschoeid, ziet MO*columniste Naima Charkaoui. ‘De Kerst vierende Belg is dat meer dan de Eid vierende. De belezen Belg met kredietkaart is dat meer dan de Belg die een aankoop uitstelt tot het niet anders kan.’

Bie Vancraeynest praat overal en met iedereen over COVID-19. Toch is ze bang dat we gaan vergeten hoe het was tijdens deze begindagen van de crisis. We moeten allemaal offers brengen in "oorlogstijd", maar de ouden, de zotten, de armen het eerst. Is iemand daar nota van aan het nemen? Nu C alles zo scherpstelt?

We zamelen suiker, linzen, dettol en sportschoenen in. Wij, die ergens, op een of andere manier instaan voor de basisopvang van mensen op de vlucht en mensen die in de marge van de samenleving leven. Wij, de vrijwilligers, een onzichtbaar leger. We zijn met veel en er wordt te weinig naar ons geluisterd. Een column van Bie Vancraeynest.